ന​മു​ക്കു​ള്ള​വ ന​മ്മു​ടെ സ്വ​ന്ത​മ​ല്ല

വ​ൻ ബി​സി​ന​സു​കാ​ര​നാ​യ ഒ​രാ​ൾ യാ​ത്ര​ചെ​യ്യു​ന്ന അ​വ​സ​രം. അ​പ്പോ​ൾ വ​ഴി​യി​ലി​രി​ക്കു​ന്ന ഒ​രു ഭി​ക്ഷ​ക്കാ​ര​ൻ അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ ശ്ര​ദ്ധ​യി​ൽ​പ്പെ​ട്ടു. ചെ​റു​പ്പ​ക്കാ​ര​നാ​യി​രു​ന്നു അ​യാ​ൾ. കാ​ഴ്ച​യി​ൽ ആ​രോ​ഗ്യ​മു​ള്ള​വ​നും.

""നി​ങ്ങ​ളെ ക​ണ്ടി​ട്ട് ന​ല്ല ആ​രോ​ഗ്യ​മു​ള്ള​വ​നാ​ണെ​ന്നു തോ​ന്നു​ന്ന​ല്ലോ. പി​ന്നെ നി​ങ്ങ​ൾ എ​ന്തി​നു ഭി​ക്ഷ യാ​ചി​ക്കു​ന്നു? നി​ങ്ങ​ൾ​ക്കു ജോ​ലി ചെ​യ്തു ജീ​വി​ച്ചു​കൂ​ടേ?'' ബി​സി​ന​സു​കാ​ര​ൻ ചോ​ദി​ച്ചു.
അ​പ്പോ​ൾ ആ ​ചെ​റു​പ്പ​ക്കാ​ര​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു, ""എ​നി​ക്ക് ആ​രോ​ഗ്യ​മു​ണ്ട്. ബി​രു​ദ​വു​മു​ണ്ട്. എ​ന്നാ​ൽ, ഏ​റെ അ​ന്വേ​ഷി​ച്ചി​ട്ടും എ​നി​ക്കൊ​രു ജോ​ലി കി​ട്ടി​യി​ല്ല. എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും ജോ​ലി കി​ട്ടി​യാ​ൽ ഭി​ക്ഷാ​ട​നം ഉ​പേ​ക്ഷി​ക്കാ​ൻ ഞാ​ൻ ത​യാ​റാ​ണ്.''

""നി​ങ്ങ​ൾ​ക്കി​പ്പോ​ൾ ഒ​രു ജോ​ലി ന​ൽ​കാ​ൻ എ​നി​ക്കാ​വി​ല്ല,'' ബി​സി​ന​സു​കാ​ര​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു. ""എ​ന്നാ​ൽ, അ​തി​ലും മെ​ച്ച​മാ​യ ഒ​രു കാ​ര്യം നി​ങ്ങ​ൾ​ക്കു ഞാ​ൻ ചെ​യ്യാം.''
""എ​ന്താ​ണ​ത്?'' ആ​കാം​ക്ഷ അ​ട​ക്കാ​നാ​വാ​തെ ചെ​റു​പ്പ​ക്കാ​ര​ൻ ചോ​ദി​ച്ചു.
""ഞാ​ൻ നി​ങ്ങ​ളെ എ​ന്‍റെ ബി​സി​ന​സ് പ​ങ്കാ​ളി​യാ​ക്കാം.'' അ​ദ്ദേ​ഹം പ​റ​ഞ്ഞു.
താ​ൻ കേ​ട്ട​തു വി​ശ്വ​സി​ക്കാ​ൻ അ​യാ​ൾ​ക്കു സാ​ധി​ച്ചി​ല്ല. ""അ​ങ്ങ് പ​റ​യു​ന്ന​തു സാ​ധ്യ​മാ​ണോ?'' സം​ശ​യൂ​പ​ർ​വം അ​യാ​ൾ ചോ​ദി​ച്ചു.

ഉ​ട​നേ അ​ദ്ദേ​ഹം പ​റ​ഞ്ഞു, ""അ​തേ, ഞാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞ കാ​ര്യം സാ​ധ്യ​മാ​ണ്. എ​ന്‍റെ ഒ​രു സ്റ്റോ​റി​ന്‍റെ ചു​മ​ത​ല നി​ങ്ങ​ളെ ഞാ​ൻ ഏ​ൽ​പി​ക്കാം. അ​തി​ൽ​നി​ന്നു കി​ട്ടു​ന്ന ലാ​ഭം മാ​സാ​വ​സാ​നം ന​മു​ക്കു പ​ങ്കു​വ​യ്ക്കാം.''

ഇ​തു കേ​ട്ട​പ്പോ​ൾ സ​ന്തോ​ഷം​കൊ​ണ്ട് അ​യാ​ളു​ടെ ക​ണ്ണു നി​റ​ഞ്ഞു. ""അ​ങ്ങ് ഒ​രു ദൈ​വ​ദൂ​ത​നാ​യി എ​ന്‍റെ മു​ന്പി​ൽ അ​വ​ത​രി​ച്ചി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണ്. ഞാ​ൻ എ​ങ്ങ​നെ അ​ങ്ങ​യോ​ടു ന​ന്ദി പ​റ​യും?'' അ​ല്പ​നി​മി​ഷ​ത്തെ ആ​ലോ​ച​ന​യ്ക്കു​ശേ​ഷം അ​യാ​ൾ തു​ട​ർ​ന്നു, ""എ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണ് നാം ​ലാ​ഭം പ​ങ്കു​വ​യ്ക്കു​ക? ഞാ​ൻ ലാ​ഭ​ത്തി​ന്‍റെ ഇ​രു​പ​തു ശ​ത​മാ​ന​വും അ​ങ്ങ് എ​ൺ​പ​തു ശ​ത​മാ​ന​വും എ​ടു​ക്കു​ക. അ​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ അ​ങ്ങ് തൊ​ണ്ണൂ​റു ശ​ത​മാ​ന​വും എ​ടു​ക്കു​ക. അ​ങ്ങ് എ​ന്തു തീ​രു​മാ​നി​ച്ചാ​ലും എ​നി​ക്ക് അ​തു സ്വീ​കാ​ര്യ​മാ​ണ്.''

അ​പ്പോ​ൾ പു​ഞ്ചി​രി​യോ​ടെ ബി​സി​ന​സു​കാ​ര​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു, ""ലാ​ഭ​ത്തി​ന്‍റെ പ​ത്ത് ശ​ത​മാ​നം മാ​ത്രം മ​തി എ​നി​ക്ക്. ബാ​ക്കി മു​ഴു​വ​നും നി​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് എ​ടു​ക്കാം. അ​ങ്ങ​നെ നി​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ ഉ​യ​ർ​ച്ച നേ​ടാ​മ​ല്ലോ.'' ഇ​തു കേ​ട്ട​പ്പോ​ൾ അ​യാ​ൾ മു​ട്ടി​ന്മേ​ൽ വീ​ണു ന​ന്ദി പ​റ​ഞ്ഞു. അ​പ്പോ​ൾ സ​ന്തോ​ഷം​കൊ​ണ്ട് അ​യാ​ളു​ടെ ക​ണ്ണു​ക​ൾ നി​റ​ഞ്ഞു​ക​വി​ഞ്ഞ് ഒ​ഴു​കി​യി​രു​ന്നു.

അ​ടു​ത്ത ദി​വ​സം മു​ത​ൽ അ​യാ​ൾ ഒ​രു സ്റ്റോ​റി​ന്‍റെ ചു​മ​ത​ല​യേ​റ്റു. അ​ന്നു​മു​ത​ൽ അ​യാ​ൾ ത​ന്‍റെ ക​ഴി​വും സ​മ​യ​വും പ​ര​മാ​വ​ധി സ്റ്റോ​റി​ന്‍റെ വി​ജ​യ​ത്തി​നാ​യി ചെ​ല​വ​ഴി​ച്ചു. ത​ന്മൂ​ലം, സ്റ്റോ​റി​ലെ വി​ല്പ​ന വ​ർ​ധി​ച്ചു. വ​രു​മാ​ന​വും ഏ​റെ വ​ർ​ധി​ച്ചു. അ​യാ​ൾ​ക്കു വ​ലി​യ സ​ന്തോ​ഷ​മാ​യി. ക​ണ​ക്ക് നോ​ക്കി​യ​പ്പോ​ൾ ആ​ദ്യ​മാ​സം​ത​ന്നെ ലാ​ഭ​ത്തി​ൽ അ​സാ​ധാ​ര​ണ​മാ​യ വ​ള​ർ​ച്ച.

പ​ക്ഷേ, പെ​ട്ടെ​ന്ന് അ​യാ​ളി​ൽ ചി​ല ചി​ന്ത​ക​ൾ ക​ട​ന്നു​കൂ​ടി. രാ​ത്രി​യും പ​ക​ലും അ​ധ്വാ​നി​ച്ച​തു ഞാ​നാ​ണ​ല്ലോ. മു​ത​ലാ​ളി ഒ​ന്നും ചെ​യ്തി​ല്ല​ല്ലോ. അ​പ്പോ​ൾ​പി​ന്നെ ലാ​ഭ​ത്തി​ന്‍റെ പ​ത്ത് ശ​ത​മാ​നം മു​ത​ലാ​ളി​ക്കു കൊ​ടു​ക്കേ​ണ്ട കാ​ര്യ​മു​ണ്ടോ? അ​ഞ്ചു ശ​ത​മാ​നം​പോ​ലും അ​ധി​ക​മ​ല്ലേ? അ​യാ​ളു​ടെ ചി​ന്ത​ക​ൾ അ​ങ്ങ​നെ നീ​ണ്ടു​പോ​യി.

മാ​സാ​വ​സാ​ന​മാ​യ​പ്പോ​ൾ മു​ത​ലാ​ളി ത​ന്‍റെ ലാ​ഭ​വി​ഹി​തം സ്വീ​ക​രി​ക്കാ​നെ​ത്തി. അ​പ്പോ​ൾ അ​യാ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞു, ""ക​ണ​ക്കു മു​ഴു​വ​ൻ പൂ​ർ​ത്തി​യാ​യി​ട്ടി​ല്ല. ചി​ല ക​സ്റ്റ​മേ​ഴ്സി​ന്‍റെ പ​ണം ഇ​നി​യും കി​ട്ടാ​നു​ണ്ട്.'' പ​ണം ത​രാ​തി​രി​ക്കാ​നു​ള്ള ത​ന്ത്ര​മാ​ണി​തെ​ന്നു മ​ന​സി​ലാ​ക്കി​യ മു​ത​ലാ​ളി ചോ​ദി​ച്ചു, ""എ​ന്തു​കൊ​ണ്ടാ​ണ് എ​നി​ക്കു​ള്ള ലാ​ഭ​വി​ഹി​തം ത​രു​ന്ന​തി​നു നി​ങ്ങ​ൾ മ​ടി​ക്കു​ന്ന​ത്? എ​ത്ര മാ​ത്രം ലാ​ഭം നി​ങ്ങ​ൾ​ക്കു ല​ഭി​ച്ചു എ​ന്ന് എ​നി​ക്ക​റി​യാം.''

ഉ​ട​നെ അ​യാ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞു, ""രാ​പ​ക​ലി​ല്ലാ​തെ അ​ധ്വാ​നി​ച്ച​തു ഞാ​ന​ല്ലേ? അ​പ്പോ​ൾ​പി​ന്നെ ഞാ​ൻ എ​ന്തി​നു ലാ​ഭ​വി​ഹി​തം ന​ൽ​ക​ണം?''
ഈ ​ചോ​ദ്യ​ത്തി​നു മു​ത​ലാ​ളി എ​ന്ത് ഉ​ത്ത​ര​മാ​യി​രി​ക്കും പ​റ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ക? അ​തു വാ​യ​ന​ക്കാ​രു​ടെ ഭാ​വ​ന​യ്ക്കു വി​ടു​ന്നു.

മോ​റ​ൽ സ്റ്റോ​റീ​സ് 26 എ​ന്ന ഡോ​ട്ട്കോ​മി​ൽ വാ​യി​ച്ച ഒ​രു സാ​രോ​പ​ദേ​ശ ക​ഥ​യാ​ണി​ത്. ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ക​ഥ​യും ഈ ​ചെ​റു​പ്പ​ക്കാ​ര​ന്‍റേ​തു പോ​ലെ​യ​ല്ലേ? ഒ​ന്നു​മി​ല്ലാ​യ്മ​യി​ൽ​നി​ന്നു ദൈ​വം ന​മു​ക്ക് ഒ​രു​പാ​ട് ന​ൽ​കി - ന​മ്മു​ടെ ജീ​വ​ൻ, ന​മു​ക്കു​ള്ള ക​ഴി​വു​ക​ൾ, ന​മു​ക്കു​ള്ള സ​മ​യം, ന​മ്മു​ടെ നേ​ട്ട​ങ്ങ​ൾ എ​ന്നി​ങ്ങ​നെ ആ ​ലി​സ്റ്റ് നീ​ണ്ടു​പോ​കു​ന്നു.

എ​ന്നാ​ൽ, ഇ​വ​യെ​ല്ലാം എ​വി​ടെ​നി​ന്നു ന​മു​ക്ക് ല​ഭി​ച്ചു​വെ​ന്ന് നാം ​ഓ​ർ​മി​ക്കാ​റു​ണ്ടോ? അ​വ​യെ​ക്കു​റി​ച്ച് ദൈ​വ​ത്തോ​ടു ന​ന്ദി​യു​ണ്ടോ? ഉ​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ, ന​മ്മു​ടെ സ​മ​യ​ത്തി​ന്‍റെ പ​ത്തു ശ​ത​മാ​നം അ​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ അ​ഞ്ചു ശ​ത​മാ​ന​മെ​ങ്കി​ലും ദൈ​വ​ത്തി​നാ​യി നാം ​പ്ര​ത്യേ​കം മാ​റ്റി​വ​യ്ക്കേ​ണ്ട​ത​ല്ലേ? അ​തും പ്രാ​ർ​ഥ​ന​വ​ഴി​യാ​യി.

നി​ര​ന്ത​രം പ്രാ​ർ​ഥി​ക്കാ​നാ​ണ​ല്ലോ ദൈ​വ​പു​ത്ര​നാ​യ യേ​ശു പ​ഠി​പ്പി​ച്ച​ത് (ലൂ​ക്കാ 18:1-7). ഇ​തു​ത​ന്നെ പൗ​ലോ​സ് ശ്ലീ​ഹാ​യും പ​ഠി​പ്പി​ക്കു​ന്നു (1 തെ​സ​ലോ​നി​ക്ക 5:17). അ​താ​യ​ത്, ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ നി​ര​ന്ത​രം ദൈ​വ​സ്മ​ര​ണ നി​ല​നി​ർ​ത്ത​ണ​മെ​ന്നു സാ​രം. എ​ന്നാ​ൽ, പ്രാ​ർ​ഥ​ന​യു​ടെ കാ​ര്യം​വ​രു​ന്പോ​ൾ അ​തി​നാ​യി മാ​റ്റി​വ​യ്ക്കാ​ൻ പ​ല​പ്പോ​ഴും ന​മു​ക്ക് സ​മ​യ​മി​ല്ലാ​തെ​പോ​കു​ന്നു എ​ന്ന​ത​ല്ലേ വാ​സ്ത​വം?

ഇ​നി ന​മു​ക്കു ല​ഭി​ക്കു​ന്ന വ​രു​മാ​ന​ത്തി​ന്‍റെ കാ​ര്യം എ​ടു​ക്കാം. ന​മ്മു​ടെ എ​ല്ലാ വ​രു​മാ​ന​ത്തി​ന്‍റെ​യും ഉ​റ​വി​ടം ദൈ​വ​മാ​ണെ​ങ്കി​ലും അ​വി​ടു​ന്ന് ആ​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്ന കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ​ക്കാ​യി ന​മ്മു​ടെ വ​രു​മാ​ന​ത്തി​ന്‍റെ പ​ത്തു​ശ​ത​മാ​ന​മെ​ങ്കി​ലും മാ​റ്റി​വ​യ്ക്കാ​ൻ ന​മു​ക്കു സാ​ധി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടോ?

നി​ങ്ങ​ളു​ടെ സ​ന്പ​ത്ത് വി​റ്റ് ദ​രി​ദ്ര​ർ​ക്ക് ദാ​നം ചെ​യ്യു​ക (ലൂ​ക്കാ 12:33) എ​ന്ന് യേ​ശു​നാ​ഥ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ ന​മ്മു​ടെ വ​രു​മാ​ന​ത്തി​ന്‍റെ പ​ത്ത് ശ​ത​മാ​ന​ത്തി​ൽ കൂ​ടു​ത​ൽ ന​ൽ​ക​ണ​മെ​ന്നു​ത​ന്നെ​യ​ല്ലേ അ​വി​ടു​ന്നു വി​വ​ക്ഷി​ച്ച​ത്? എ​ന്നാ​ൽ, ദൈ​വി​ക​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ​ക്കും ജീ​വ​കാ​രു​ണ്യ പ്ര​വ​ർ​ത്ത​ന​ങ്ങ​ൾ​ക്കു​മൊ​ക്കെ ന​മ്മു​ടെ സ​മ​യ​ത്തി​ന്‍റെ​യും വ​രു​മാ​ന​ത്തി​ന്‍റെ​യു​മൊ​ക്കെ പ​ത്തു ശ​ത​മാ​ന​മെ​ങ്കി​ലും വി​നി​യോ​ഗി​ക്കാ​ൻ സാ​ധി​ച്ചാ​ൽ നാം ​എ​ത്ര​മാ​ത്രം അ​നു​ഗൃ​ഹീ​ത​രാ​കു​മാ​യി​രു​ന്നു!

ന​മു​ക്കു​ള്ള​വ ന​മ്മു​ടെ സ്വ​ന്ത​മ​ല്ല. അ​വ ദൈ​വം ന​മ്മെ ഏ​ൽ​പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​വ​യാ​ണ് എ​ന്ന​ത് എ​പ്പോ​ഴും ന​മ്മു​ടെ ഓ​ർ​മ​യി​ലു​ണ്ടാ​വ​ട്ടെ. അ​പ്പോ​ൾ ദൈ​വം ആ​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ അ​വ വി​നി​യോ​ഗി​ക്കാ​ൻ ന​മു​ക്കു സാ​ധി​ക്കും.

ഫാ. ജോസ് പന്തപ്ലാംതൊട്ടിയിൽ