ക്രി​സ്മ​സ് സ​മ്മാ​ന​ങ്ങ​ൾ

പു​സ്ത​ക​ശാ​ല​യി​ൽ എ​ഡ്ഗ​ർ അ​ല​ൻ പോ ​കൃ​തി​ക​ളു​ടെ സ​മാ​ഹാ​രം ക​ണ്ട​പ്പോ​ൾ ആ​ൽ​ഫ്ര​ഡ് വ​ള​രെ ആ​ഹ്ലാ​ദി​ച്ചു. ഇ​ങ്ങ​നെ​യൊ​ന്നു വാ​ങ്ങ​ണ​മെ​ന്ന് പോ​യു​ടെ ആ​രാ​ധ​ക​നാ​യ അ​യാ​ൾ കു​റേ​ക്കാ​ല​മാ​യി ആ​ഗ്ര​ഹി​ച്ചി​രു​ന്ന​താ​ണ്. മൂ​ന്നു വാ​ല്യ​ങ്ങ​ളാ​യു​ള്ള സ​മാ​ഹാ​ര​മാ​ണ്. താ​ൻ വാ​യി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ലാ​ത്ത ധാ​രാ​ളം ക​ഥ​ക​ൾ മൂ​ന്നി​ലു​മാ​യി ഉ​ണ്ടെ​ന്ന് ആ​ൽ​ഫ്രെ​ഡ് ക​ണ്ടു. വാ​ങ്ങ​ണം, വാ​യി​ക്ക​ണം.

സ​മാ​ഹാ​ര​ത്തി​ന്‍റെ വി​ല പു​സ്ത​ക​ശാ​ല​ക്കാ​ര​ൻ പ​റ​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ അ​യാ​ൾ ചെ​റു​താ​യി ഞെ​ട്ടി. പ​തി​ന​ഞ്ചു ഡോ​ള​ർ!
ത​ന്നെ സം​ബ​ന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം അ​തൊ​രു വ​ലി​യ തു​ക​യാ​ണ്. എ​ങ്കി​ലും ഇ​തു വാ​ങ്ങ​ണം. ക്രി​സ്മ​സ് അ​ടു​ത്തു വ​രു​ക​യാ​ണ​ല്ലോ. അ​വ​ധി​ക്കാ​ല​ത്തു ത​ന്‍റെ പ്രി​യ ക​ഥാ​കാ​ര​ന്‍റെ ക​ഥ​ക​ളെ​ല്ലാം വാ​യി​ച്ചു​തീ​ർ​ക്ക​ണം.
മാ​ഗി​യോ​ടു പ​റ​യ​ണം. ഭാ​ര്യ​യോ​ട് ആ​ലോ​ചി​ക്കാ​തെ അ​യാ​ൾ ക്ര​യ​വി​ക്ര​യ​ങ്ങ​ളൊ​ന്നും ന​ട​ത്താ​റി​ല്ല. മാ​ഗി​ക്കു ക​ഥ​യി​ലും സാ​ഹി​ത്യ​ത്തി​ലും താ​ത്പ​ര്യ​മി​ല്ല. ആ​ൽ​ഫ്രെ​ഡി​ന്‍റെ ക​ഥാ​പ്രേ​മം ഒ​രു​ത​രം ഭ്രാ​ന്താ​ണെ​ന്ന് അ​വ​ൾ ചി​ല​പ്പോ​ൾ പ​റ​യാ​റു​മു​ണ്ട്. പ​ക്ഷേ അ​യാ​ൾ​ക്ക് ആ​കെ​യു​ള്ള ‘ആ​ഡം​ബ​രം’ അ​താ​ണ​ല്ലോ.

ക്രി​സ്മ​സ് അ​ടു​ത്തു​വ​രു​ന്നു​വെ​ന്ന​ത് അ​ന്നു വൈ​കു​ന്നേ​രം​ത​ന്നെ ഭാ​ര്യ​യും ഭ​ർ​ത്താ​വും ത​മ്മി​ലു​ള്ള സം​ഭാ​ഷ​ണ​ത്തി​ൽ വി​ഷ​യ​മാ​യി. പ​ല നി​ത്യോ​പ​യോ​ഗ സാ​ധ​ന​ങ്ങ​ൾ​ക്കും വി​ല കൂ​ടു​ന്നു.
പു​സ്ത​ക​ശാ​ല​യി​ൽ താ​ൻ എ​ഡ്ഗ​ർ അ​ല​ൻ പോ​യു​ടെ ക​ഥ​ക​ളു​ടെ സ​മാ​ഹാ​രം ക​ണ്ട കാ​ര്യം ആ​ൽ​ഫ്രെ​ഡ് പ​റ​ഞ്ഞു.
‘ക്രി​സ്മ​സ് കാ​ലം സം​ബ​ന്ധി​ച്ച ഒ​രു ക​ഥ പ​ണ്ടു ഞാ​ൻ വാ​യി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ട്. പ​റ​യ​ട്ടേ?’ മാ​ഗി ചോ​ദി​ച്ചു.
‘മാ​ഗി ക​ഥ വാ​യി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടെ​ന്നോ?’
‘അ​ത്യാ​വ​ശ്യ​ത്തി​ന്. നി​ങ്ങ​ളെ​പ്പോ​ലെ കി​ട്ടു​ന്ന​തെ​ല്ലാം വാ​യി​ച്ചു​കൂ​ട്ടി​യി​ട്ടി​ല്ലെ​ന്നേ​യു​ള്ളൂ.’
അ​വ​ർ ക​ഥ പ​റ​യാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി. മേ​രി ക്ലേ ​എ​ന്ന യു​വ​തി​യാ​ണു ക​ഥാ​നാ​യി​ക. വ​യ​സ് ഏ​ക​ദേ​ശം മു​പ്പ​ത്ത​ഞ്ച്. അ​ധി​കം സം​സാ​രി​ക്കാ​ത്ത പ്ര​കൃ​തം. മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​മാ​യി ഇ​ട​പ​ഴ​കാ​ൻ ഉ​ത്സാ​ഹ​മി​ല്ല. വാ​യ​ന​യാ​ണ് ഇ​ഷ്ടം. വീ​ട്ടു​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ എ​ത്ര​യും വേ​ഗം ചെ​യ്തു​തീ​ർ​ത്ത് വാ​യ​ന​യി​ലോ തു​ന്ന​ൽ​പ്പ​ണി​യി​ലോ മു​ഴു​ക​ണ​മെ​ന്നേ ആ​ഗ്ര​ഹ​മു​ള്ളൂ. പ​ക്ഷേ ഭ​ർ​ത്താ​വ് ജോ​ണി​ന്‍റെ സ്വ​ഭാ​വം അ​വ​ളു​ടേ​തി​നു നേ​രേ വി​പ​രീ​ത​മാ​ണ്. ക​ർ​ഷ​ക​നാ​യ അ​യാ​ൾ തൊ​ഴി​ലാ​ളി​ക​ളോ​ടും മ​റ്റു​ള്ള​വ​രോ​ടും ആ​ക്രോ​ശി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കും. മേ​രി​യെ ഇ​ഷ്ട​മാ​ണെ​ങ്കി​ലും അ​വ​ൾ​ക്കു സ്വ​സ്ഥ​ത കൊ​ടു​ക്കി​ല്ല. അ​തെ​ടു​ത്തു​കൊ​ണ്ടു വ​രൂ, ഇ​തു കൊ​ണ്ടു​പോ​യി വ​യ്ക്കൂ, അ​വി​ടെ ആ​രു​ണ്ടെ​ന്നു നോ​ക്കൂ, നാ​ളെ എ​ന്താ​ണ് പ്ര​ഭാ​ത ഭ​ക്ഷ​ണം, മേ​രി​യു​ടെ അ​റു​ബോ​റ​ൻ ചി​റ്റ​പ്പ​ന്‍റെ സ്വ​ഭാ​വ​ത്തി​നു വ​ല്ല മാ​റ്റ​വു​മു​ണ്ടോ, ത​ന്നെ​പ്പോ​ലെ കാ​ര്യ​വി​വ​ര​മു​ള്ള​വ​ർ ആ​രെ​ങ്കി​ലും ലോ​ക​ത്തു​ണ്ടോ, സം​സാ​ര​മ​ല്ല അ​ധ്വാ​ന​മാ​ണു വേ​ണ്ട​ത് എ​ന്നി​ങ്ങ​നെ വ​ള​രെ പ്ര​ധാ​ന​പ്പെ​ട്ട കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ എ​പ്പോ​ഴും സം​സാ​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കും. പ​ത്ര​വാ​യ​ന​പോ​ലും ഉ​ച്ച​ത്തി​ലാ​ണ്. ആ​ർ​ക്കും ഒ​രു പ്ര​യോ​ജ​ന​വു​മി​ല്ലാ​ത്ത​വ​യാ​ണു പ​ത്ര​വാ​ർ​ത്ത​ക​ൾ എ​ന്ന് അ​യാ​ൾ​ക്കു നി​ശ്ച​യ​മു​ണ്ട്.

ജോ​ണി​ന്‍റെ സ്വ​ഭാ​വം ഇ​തി​നേ​ക്കാ​ള​ധി​കം ന​ന്നാ​കാ​നി​ല്ലെ​ന്നു പ​ത്തു​വ​ർ​ഷ​ത്തെ ദാ​ന്പ​ത്യം​കൊ​ണ്ടു മേ​രി​ക്കു ബോ​ധ്യ​മാ​യി. കൃ​ഷി​യി​ട​ത്തി​ന്‍റെ അ​ങ്ങേ കോ​ണി​ൽ ത​ന്‍റെ ചെ​രി​പ്പും തൊ​പ്പി​യും കി​ട​പ്പു​ണ്ട്, എ​ടു​ത്തു​കൊ​ണ്ടു വ​രൂ എ​ന്നു ജോ​ണ്‍ ഒ​ച്ച​യി​ട്ടാ​ൽ, മ​ന​സി​ല്ല, ത​നി​യേ ചെ​ന്ന് എ​ടു​ത്തു​കൊ​ണ്ടു വ​ന്നാ​ൽ മ​തി എ​ന്നു പ​റ​യാ​ൻ മേ​രി​യു​ടെ മ​ന​സു വെ​ന്പു​മെ​ങ്കി​ലും അ​ത് അ​വ​ളു​ടെ നാ​വി​ൽ എ​ത്താ​റി​ല്ല. നി​ശ്ശ​ബ്ദ​മാ​യി, മു​ഖം ക​റു​പ്പി​ച്ചാ​ണെ​ങ്കി​ലും എ​ല്ലാം അ​നു​വ​ദി​ക്കു​ക​യാ​ണ് അ​വ​ളു​ടെ രീ​തി. ത​ങ്ങ​ൾ​ക്കു കു​ട്ടി​ക​ളു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ൽ അ​വ​ർ​ക്കു ജോ​ണ്‍ സ്വൈ​രം കൊ​ടു​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലെ​ന്നു മേ​രി​ക്കു തോ​ന്നാ​റു​ണ്ട്.
ഡി​സം​ബ​റി​ലെ ഒ​രു ത​ണു​ത്ത സാ​യാ​ഹ്്ന​ത്തി​ൽ ജോ​ണ്‍ ഗേ​റ്റി​ൽ​നി​ന്നു മേ​രി​യെ ഉ​ച്ച​ത്തി​ൽ വി​ളി​ച്ചു. അ​ടു​ത്ത​യാ​ഴ്ച ക്രി​സ്മ​സാ​ണ​ല്ലോ എ​ന്ന ചി​ന്ത​യോ​ടെ ജ​നാ​ല​യി​ൽ​നി​ന്നു മ​ഞ്ഞി​നെ നോ​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന മേ​രി ഇ​റ​ങ്ങി​ച്ചെ​ന്ന​പ്പോ​ൾ ജോ​ണ്‍ പോ​സ്റ്റു​മാ​ൻ കൊ​ടു​ത്ത ഒ​രു ക​ത്ത് വ​ച്ചു​നീ​ട്ടി.

‘നി​ന്‍റെ ആ​ന്‍റി​യു​ടേ​താ​ണ്, ’ ജോ​ണ്‍ പ​റ​ഞ്ഞു.
മേ​രി നി​ശ്ശ​ബ്ദം ക​ത്തു​വാ​യി​ച്ചു.
‘ക്രി​സ്മ​സി​നു ന​മ്മ​ൾ അ​ങ്ങോ​ട്ടു ചെ​ല്ല​ണ​മെ​ന്നാ​യി​രി​ക്കും. അ​ല്ലേ?’ ജോ​ണ്‍ ചോ​ദി​ച്ചു.
‘അ​തേ,’ അ​വ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞു. എ​ല്ലാ​വ​ർ​ഷ​വും പ​തി​വു​ള്ള​താ​ണീ ക്ഷ​ണം.
മാ​ഗി പ​റ​യു​ന്ന ക​ഥ​യു​ടെ സാം​ഗ​ത്യം അ​പ്പോ​ൾ ആ​ൽ​ഫ്രെ​ഡി​നു വ്യ​ക്ത​മാ​യി. ക്രി​സ്മ​സ് ആ​ഘോ​ഷ​മാ​യി​രി​ക്കും ക​ഥ​യു​ടെ വി​ഷ​യം.
ആ​ൽ​ഫ്രെ​ഡ് പ​റ​ഞ്ഞു: ‘ഞാ​ൻ വ​ള​രെ ആ​ഗ്ര​ഹി​ച്ചി​രു​ന്ന​താ​ണ് അ​ല​ൻ പോ​യു​ടെ ക​ഥാ​സ​മാ​ഹാ​രം. മ​നോ​ഹ​ര​മാ​യ മൂ​ന്നു വാ​ല്യ​ങ്ങ​ൾ. പ​ക്ഷേ വി​ല പ​തി​ന​ഞ്ചു ഡോ​ള​റാ​വും.’
‘പ​തി​ന​ഞ്ചു ഡോ​ള​റോ?!’
‘പ​ക്ഷേ പോ​യു​ടെ എ​ല്ലാ ക​ഥ​ക​ളും ഉ​ൾ​പ്പെ​ട്ട​താ​ണ​ത്. വാ​യി​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങി​യാ​ൽ തീ​രാ​തെ താ​ഴെ​വ​യ്ക്കി​ല്ല ആ ​ക​ഥ​ക​ൾ. അ​ങ്ങ​നെ​യു​ള്ള പു​സ്ത​ക​ങ്ങ​ൾ എ​ത്ര ചു​രു​ക്കം! അ​തു വാ​ങ്ങു​ക എ​ന്ന​ത് എ​ന്‍റെ ദീ​ർ​ഘ​കാ​ല സ്വ​പ്ന​മാ​ണ്,’ ആ​ൽ​ഫ്രെ​ഡ് വി​ശ​ദീ​ക​രി​ച്ചു.
‘നി​ങ്ങ​ളു​ടെ സ്ഥാ​ന​ത്തു ഞാ​നാ​ണെ​ങ്കി​ൽ അ​തു വാ​ങ്ങി​ല്ല. എ​ത്ര​യോ പു​സ്ത​ക​ങ്ങ​ൾ നി​ങ്ങ​ൾ വാ​ങ്ങി​ക്കൂ​ട്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. അ​വ​കൊ​ണ്ട് എ​ന്തു പ്ര​യോ​ജ​നം?’
‘അ​തു​പോ​ലെ​യ​ല്ല ഇ​ത്. അ​ല​ൻ പോ ​എ​നി​ക്ക് ഏ​റ്റ​വും ഇ​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ട എ​ഴു​ത്തു​കാ​ര​നാ​ണ്.’
‘വെ​റു​തേ പ​ണം ക​ള​യ​രു​തേ, ആ​ൽ​ഫ്രെ​ഡ്. പ​തി​ന​ഞ്ചു ഡോ​ള​ർ എ​ന്ന​തു ന​മു​ക്കു ഭീ​മ​മാ​യ തു​ക​യാ​ണ്.’

ആ​ൽ​ഫ്രെ​ഡി​നു നൈ​രാ​ശ്യ​വും ദേ​ഷ്യ​വും തോ​ന്നി. താ​ൻ കു​ടും​ബ​ത്തി​നു​വേ​ണ്ടി എ​ത്ര​യോ പ​ണം ചെ​ല​വ​ഴി​ക്കു​ന്നു. ഭാ​ര്യ​യും മ​ക്ക​ളും ആ​വ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടു​ള്ള ഒ​ട്ടു​മി​ക്ക സാ​ധ​ന​ങ്ങ​ളും താ​ൻ വാ​ങ്ങി​ക്കൊ​ടു​ത്തി​ട്ടു​ണ്ട്. ഭാ​ര്യ​യ്ക്കു മാ​സം​തോ​റും കു​ടും​ബ​ചെ​ല​വി​നു​ള്ള പ​ണ​ത്തി​നു പു​റ​മേ പോ​ക്ക​റ്റ് മ​ണി​യാ​യി ഒ​രു തു​ക​യും കൊ​ടു​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്. എ​ന്നി​ട്ടി​പ്പോ​ൾ, ത​ന്‍റെ ഒ​രു ചി​ര​കാ​ല മോ​ഹം സാ​ക്ഷാ​ത്ക​രി​ക്കു​ന്ന കാ​ര്യം വ​ന്ന​പ്പോ​ൾ, അ​നാ​വ​ശ്യ​ച്ചെ​ല​വാ​ണ​ത്രേ. ധൂ​ർ​ത്താ​ണ​ത്രേ.

അ​സ​ഭ്യ​ങ്ങ​ൾ പ​റ​യു​ക ആ​ൽ​ഫ്രെ​ഡി​ന്‍റെ സ്വ​ഭാ​വ​ത്തി​ലി​ല്ല. അ​തു​കൊ​ണ്ടു​മാ​ത്രം അ​യാ​ൾ ഒ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞി​ല്ല.
ഭാ​ര്യ​യു​മാ​യു​ള്ള സം​ഭാ​ഷ​ണം നി​ർ​ത്തി അ​യാ​ൾ പു​റ​ത്തേ​ക്കി​റ​ങ്ങി.
എ​ല്ലാ സ്ത്രീ​ക​ളും ഇ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണോ? അ​റി​ഞ്ഞു​കൂ​ടാ. മാ​ഗി പ​ണ്ട് ഇ​ങ്ങ​നെ​യാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. കു​റെ​ക്കാ​ല​മാ​യി അ​വ​ൾ​ക്കു ഭ​ർ​ത്താ​വി​ന്‍റെ ഇ​ഷ്ടാ​നി​ഷ്ട​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു പ​രി​ഗ​ണ​ന​യി​ല്ല. കു​ടും​ബ​സം​ബ​ന്ധ​മാ​യ തീ​രു​മാ​ന​ങ്ങ​ൾ മി​ക്ക​തും അ​വ​ൾ ത​നി​യേ എ​ടു​ക്കു​ക​യാ​ണ്.

ആ​ൽ​ഫ്രെ​ഡി​നു വീ​ട്ടു​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ൽ ഉ​ന്മേ​ഷം കു​റ​ഞ്ഞു. പ​ക്ഷേ മാ​ഗി ഉ​ന‌്മേ​ഷ​വ​തി ത​ന്നെ. പി​റ്റേ വാ​രാ​ന്ത​ത്തി​ൽ ഭ​ർ​ത്താ​വി​നോ​ടു​ള്ള സം​ഭാ​ഷ​ണ​ത്തി​നി​ട​യ്ക്ക് മാ​ഗി​ക്കു മേ​രി ക്ലേ​യു​ടെ ക​ഥ ഓ​ർ​മ​വ​ന്നു.
‘മേ​രി ക്ലേ​യു​ടെ ക​ഥ അ​ന്നു ഞാ​ൻ മു​ഴു​മി​ച്ചി​ല്ല​ല്ലോ. മേ​രി​ക്ക് ആ​ന്‍റി​യു​ടെ ക​ത്തു കി​ട്ടി​യ​തു​വ​രെ പ​റ​ഞ്ഞു, അ​ല്ലേ? എ​ല്ലാ വ​ർ​ഷ​വും ക്രി​സ്മ​സി​ന് മേ​രി​യെ​യും ജോ​ണി​നെ​യും ആ​ന്‍റി ക്ഷ​ണി​ക്കാ​റു​ള്ള​താ​ണ്. കേ​ൾ​വി​ശ​ക്തി അ​ൽ​പ​മാ​ത്ര​മാ​യ റീ​ത്താ ആ​ന്‍റി​യെ ജോ​ണി​നു പു​ച്ഛ​മാ​ണ്. ഇ​രു​ന്പു​തൂ​ണു​പോ​ലെ ഒ​ര​ക്ഷ​രം കേ​ൾ​ക്കാ​ത്ത അ​വ​ർ എ​ന്തി​ന് ആ​ളു​ക​ളെ വീ​ട്ടി​ലേ​ക്കു ക്ഷ​ണി​ക്കു​ന്നു എ​ന്നു ജോ​ണ്‍ പ​തി​വു​പോ​ലെ ശ​ബ്ദ​ഘോ​ഷ​ത്തോ​ടെ മേ​രി​യോ​ടു പ​രി​ഹാ​സം പ​റ​ഞ്ഞു. പ​ക്ഷേ അ​യാ​ൾ പ​തി​വു​പോ​ലെ ക്ഷ​ണം സ്വീ​ക​രി​ക്കു​മെ​ന്നു മേ​രി​ക്ക​റി​യാം. റീ​ത്താ ആ​ന്‍റി​യു​ടെ വീ​ട്ടി​ലേ​ക്കു​ള്ള യാ​ത്ര അ​യാ​ൾ​ക്കി​ഷ്ട​മാ​ണ്. ആ​ന്‍റി​യു​ടെ ഭ​ർ​ത്താ​വ് പോ​ൾ അ​ങ്കി​ളു​മാ​യി സം​സാ​രി​ക്കു​ന്ന​തു വ​ള​രെ സ​ന്തോ​ഷ​ക​രം. ത​ന്‍റെ സം​സാ​രം അ​ങ്കി​ൾ സം​ഗീ​തം​പോ​ലെ ആ​സ്വ​ദി​ക്കു​ന്നു​വെ​ന്നാ​ണ് ജോ​ണി​ന്‍റെ വി​ശ്വാ​സം. റീ​ത്താ ആ​ന്‍റി​ക്കു മു​പ്പ​ത്ത​ഞ്ചാം വ​യ​സി​ൽ ന​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ട​താ​ണു കേ​ൾ​വി​ശ​ക്തി. ആ​ന്‍റി​യു​ടെ അ​മ്മ​യും അ​മ്മൂ​മ്മ​യും അ​തേ പ്രാ​യ​ത്തി​ൽ​ത്ത​ന്നെ ബ​ധി​ര​രാ​യി​ത്തീ​ർ​ന്നി​രു​ന്നു. കേ​ൾ​വി ന​ന്നേ കു​റ​വാ​ണെ​ങ്കി​ലും എ​പ്പോ​ഴും പു​ഞ്ചി​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന റീ​ത്ത ആ​ന്‍റി​യോ​ടു മേ​രി​ക്കു വ​ലി​യ സ്നേ​ഹ​മാ​ണ്.

ക്രി​സ്മ​സി​ന്‍റെ ത​ലേ​ന്നു മേ​രി​യും ജോ​ണും റീ​ത്ത ആ​ന്‍റി​യു​ടെ വീ​ട്ടി​ലെ​ത്തി. വീ​ട്ടു​മു​റ്റ​ത്തു കാ​ൽ​കു​ത്തി​യ​പ്പോ​ൾ​ത​ന്നെ ജോ​ണ്‍ വെ​ടി​ക്കെ​ട്ടു തു​ട​ങ്ങി.
‘ക്രി​സ്മ​സ് ത​ലേ​ന്ന​ത്തെ ത​ണു​ത്ത പ​ക​ലി​നെ ജോ​ണും പോ​ളും ചേ​ർ​ന്നു ശ​ബ്ദാ​യ​മാ​ന​മാ​ക്കി. അ​വ​രു​ടെ സം​സാ​ര​മൊ​ന്നും മ​ന​സി​ലാ​കു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും റീ​ത്ത മു​ഖ​ത്തൊ​രു പു​ഞ്ചി​രി ഒ​ട്ടി​ച്ചു​വ​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു മെ​ല്ലെ അ​ടു​ക്ക​ള​ജോ​ലി​ക​ൾ ചെ​യ്തു. മ​റ്റെ​ന്തെ​ങ്കി​ലും ജോ​ലി ചെ​യ്തു​കി​ട്ട​ണ​മെ​ന്നു​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ അ​മി​ട്ടു​പൊ​ട്ടു​ന്ന ശ​ബ്ദ​ത്തി​ൽ പോ​ൾ ആ​വ​ശ്യ​പ്പെ​ണം. അ​തും റീ​ത്ത​യ്ക്കു മ​ന​സി​ലാ​ക​ണ​മെ​ങ്കി​ൽ ഏ​റെ പ​ണി​പ്പെ​ടേ​ണ്ടി​വ​രും. അ​വ​സാ​നം ഭാ​ര്യ​യെ പി​രാ​കി​ക്കൊ​ണ്ടു പോ​ൾ​ത​ന്നെ കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ ചെ​യ്യാ​റാ​ണു പ​തി​വ്’
ക​ഥ അ​ത്ര​യും പ​റ​ഞ്ഞ​ശേ​ഷം മാ​ഗി ആ​ൽ​ഫ്രെ​ഡി​നോ​ടു ചോ​ദി​ച്ചു: ‘ഇ​പ്പോ​ഴാ​ണോ​ർ​ത്ത​ത്. അ​ന്നു പ​റ​ഞ്ഞ പു​സ്ത​ക​ങ്ങ​ൾ ആ​ൽ​ഫ്രെ​ഡ് വാ​ങ്ങി​യോ?’
‘ഇ​ല്ല.’
‘ന​ന്നാ​യി. പ​തി​ന​ഞ്ചു ഡോ​ള​ർ അ​ന്യാ​യ വി​ല​യാ​ണ്. അ​തു വാ​ങ്ങേ​ണ്ട, ആ​ൽ​ഫ്രെ​ഡ്.’
ആ​ൽ​ഫ്രെ​ഡി​ന് അ​തി​യാ​യ കോ​പം വ​ന്നു. അ​യാ​ൾ അ​വി​ടെ​നി​ന്ന് എ​ഴു​ന്നേ​റ്റു​പോ​യി. അ​വ​ൾ ക​ഥ പ​റ​യാ​ൻ വ​ന്നി​രി​ക്കു​ന്നു. എ​ന്നി​ട്ടു ത​നി​ക്കു ര​ണ്ടു ക​ഥ​പ്പു​സ്ത​കം വാ​ങ്ങാ​ൻ അ​നു​വാ​ദ​മി​ല്ല.
താ​ന​ല്ലാ​തെ ഏ​തു ഭ​ർ​ത്താ​വാ​ണു പു​സ്ത​കം വാ​ങ്ങാ​ൻ ഭാ​ര്യ​യോ​ട് അ​നു​വാ​ദം ചോ​ദി​ക്കു​ന്ന​ത്? എ​ല്ലാ പു​രു​ഷ​ൻ​മാ​രും മ​ദ്യ​ത്തി​നും സ്വ​ന്തം സു​ഖ​ഭോ​ഗ​ങ്ങ​ൾ​ക്കു​മാ​യി പ​ണം ധൂ​ർ​ത്ത​ടി​ച്ച​ശേ​ഷം മി​ച്ച​മു​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ കു​ടും​ബ​ത്തി​ലേ​ക്കു കൊ​ടു​ക്കു​ക​യാ​ണ് ചെ​യ്യു​ന്ന​ത്. താ​നാ​ക​ട്ടെ, എ​ല്ലാ​റ്റി​നും ഭാ​ര്യ​യു​ടെ അ​നു​മ​തി​ക്കു കാ​ത്തു​നി​ൽ​ക്കു​ന്നു. ത​ന്‍റെ ശാ​ന്ത​ശീ​ല​വും കു​ടും​ബ​സ്നേ​ഹ​വും മാ​ഗി ഒ​രു മ​നഃ​സാ​ക്ഷി​യു​മി​ല്ലാ​തെ ചൂ​ഷ​ണം ചെ​യ്യു​ക​യാ​ണ്.

താ​ൻ എ​ത്ര​മേ​ൽ വ്ര​ണി​ത​ഹൃ​ദ​യ​നാ​ണെ​ന്ന് അ​വ​ളെ അ​റി​യി​ക്ക​ണം.
എ​ല്ലാ വ​ർ​ഷ​വും ആ​ൽ​ഫ്രെ​ഡ് മാ​ഗി​ക്കു ന​ല്ല ക്രി​സ്മ​സ് സ​മ്മാ​നം ന​ൽ​കാ​റു​ണ്ട്. ഇ​ത്ത​വ​ണ ഒ​രു സ​മ്മാ​ന​വും അ​വ​ൾ​ക്കു കൊ​ടു​ക്കേ​ണ്ട​തി​ല്ലെ​ന്ന് ആ​ൽ​ഫ്രെ​ഡ് തീ​രു​മാ​നി​ച്ചു. ത​ന്നെ​ക്കു​റി​ച്ചു ഭാ​ര്യ​ക്ക് ക​രു​ത​ൽ തീ​രെ​യി​ല്ലെ​ന്ന​തി​ന് പ​ല അ​നു​ഭ​വ​ങ്ങ​ളും ഓ​ർ​മി​ച്ചു.
ക്രി​സ്മ​സ് പ്ര​ഭാ​ത​ത്തി​ൽ അ​യാ​ൾ കു​ട്ടി​ക​ൾ​ക്കു മ​നോ​ഹ​ര​മാ​യ സ​മ്മാ​ന​ങ്ങ​ൾ ന​ൽ​കി. അ​വ​രു​ടെ ആ​ഹ്ലാ​ദ​വും മെ​റി ക്രി​സ്മ​സ് ആ​ര​വ​വും മു​റി​യി​ൽ നി​റ​യു​ന്പോ​ൾ സ്വീ​ക​ര​ണ മു​റി​യി​ൽ​നി​ന്നു മാ​ഗി വി​ളി​ച്ചു:
‘ആ​ൽ​ഫ്രെ​ഡ്, അ​വി​ടെ​ത്ത​ന്നെ നി​ൽ​ക്കാ​തെ ഇ​ങ്ങോ​ട്ടു വ​രൂ.’
സ്വീ​ക​ര​ണ മു​റി​യി​ലേ​ക്കു വെ​റും​കൈ​യോ​ടെ ക​ട​ന്നു​വ​ന്ന അ​യാ​ളോ​ടു മാ​ഗി പ​റ​ഞ്ഞു. ‘ഹാ​പ്പി ക്രി​സ്മ​സ്!’.
‘... ഹാ​പ്പി ക്രി​സ്മ​സ്.’ ഡി​സം​ബ​ർ പു​ല​രി​യു​ടെ ത​ണു​പ്പാ​യി​രു​ന്നു അ​യാ​ളു​ടെ സ്വ​ര​ത്തി​ന്.
‘നോ​ക്കൂ, ആ​ൽ​ഫി, നി​ങ്ങ​ൾ​ക്കു ക്രി​സ്മ​സ് സ​മ്മാ​ന​മാ​യി ഞാ​നെ​ന്താ​ണു വാ​ങ്ങി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്ന്.’
മേ​ശ​പ്പു​റ​ത്തു മ​നോ​ഹ​ര​മാ​യി അ​ല​ങ്ക​രി​ച്ച മൂ​ന്നു പാ​യ്ക്ക​റ്റു​ക​ൾ. പു​സ്ത​ക​ങ്ങ​ളാ​ണ്. അ​യാ​ൾ അ​ടു​ത്തു​ചെ​ന്നു നോ​ക്കി.
എ​ഡ്ഗ​ർ അ​ല​ൻ പോ​യു​ടെ സ​ന്പൂ​ർ​ണ കൃ​തി​ക​ൾ!.
എ​ന്തു പ​റ​യ​ണ​മെ​ന്നോ എ​ന്തു ചെ​യ്യ​ണ​മെ​ന്നോ അ​റി​യാ​തെ ആ​ൽ​ഫ്രെ​ഡ് നി​ന്നു.
നി​മി​ഷ​ങ്ങ​ൾ​ക്കു​ശേ​ഷം അ​യാ​ൾ ചോ​ദി​ച്ചു: ‘മാ​ഗീ... നീ​യി​തെ​ങ്ങ​നെ വാ​ങ്ങി?’
‘അ​തു വാ​ങ്ങാ​നു​ള്ള പ​ണം പ​ല​ത​വ​ണ പോ​ക്ക​റ്റ് മ​ണി​യാ​യി നി​ങ്ങ​ൾ ത​ന്നി​ട്ടു​ണ്ട​ല്ലോ. ര​ണ്ടു​മാ​സ​ത്തെ കു​ടും​ബ​ച്ചെ​ല​വ് ആ​രു​മ​റി​യാ​ത്ത​വി​ധം വെ​ട്ടി​ക്കു​റ​ച്ചും തു​ക സം​ഘ​ടി​പ്പി​ച്ചു. പ​തി​ന​ഞ്ചു ഡോ​ള​ർ നി​ങ്ങ​ൾ​ക്കു ഭാ​രി​ച്ച തു​ക​യാ​ണെ​ന്ന് എ​നി​ക്ക​റി​യാം.’
മാ​ഗി​ക്കു കൊ​ടു​ക്കാ​ൻ താ​ൻ സ​മ്മാ​ന​മൊ​ന്നും ക​രു​തി​യി​ട്ടി​ല്ലെ​ന്ന​ത് അ​യാ​ളി​ൽ കു​റ്റ​ബോ​ധ​വും ഇ​ളി​ഭ്യ​ത​യും സൃ​ഷ്ടി​ച്ചു. പെ​ട്ടെ​ന്ന​യാ​ൾ ചോ​ദി​ച്ചു:
‘ഞാ​ന​യ​ച്ച സ​മ്മാ​നം മാ​ഗി​ക്കു കി​ട്ടി​യി​ല്ലേ?’
‘അ​യ​ച്ചി​രു​ന്നോ? കി​ട്ടി​യി​ല്ല​ല്ലോ.’
‘ഇ​ല്ലേ? ഞാ​ന​യാ​ളോ​ടൊ​ന്നു ചോ​ദി​ക്ക​ട്ടെ. ക​ട​യു​ടെ ഉ​ട​മ​സ്ഥ​നോ​ട്.’
ആ​ൽ​ഫ്രെ​ഡ് പെ​ട്ടെ​ന്നു പു​റ​ത്തേ​ക്കു പോ​യി. ക്രി​സ്മ​സ് പ്ര​മാ​ണി​ച്ചു ക​ട​യ​ട​ച്ച് ആ​ഘോ​ഷ​ത്തി​ൽ ഏ​ർ​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്ന ഒ​രു ആ​ഭ​ര​ണ​വ്യാ​പാ​രി​യെ വ​ള​രെ നി​ർ​ബ​ന്ധി​ച്ചു കൂ​ട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടു​പോ​യി ആ​ൽ​ഫ്രെ​ഡ് ക​ട തു​റ​പ്പി​ച്ചു. ന​ല്ലൊ​രു മോ​തി​രം വാ​ങ്ങി.

മ​നോ​ഹ​ര​മാ​യ മോ​തി​രം സ​മ്മാ​നി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട മാ​ഗി​യു​ടെ സ​ന്തോ​ഷം ക്രി​സ്മ​സ് ന​ക്ഷ​ത്രം​പോ​ലെ മി​ന്നി.
‘ഞാ​ന​ങ്ങു വി​ഷ​മി​ച്ചു​പോ​യി​രു​ന്നു, ആ​ൽ​ഫി എ​നി​ക്കു സ​മ്മാ​നം വാ​ങ്ങാ​ൻ മ​റ​ന്നു​പോ​യോ എ​ന്ന്.’
‘തെ​റ്റി​ദ്ധാ​ര​ണ മാ​റു​ന്പോ​ഴാ​ണു വി​ശ്വാ​സം ബ​ല​പ്പെ​ടു​ന്ന​ത്,’ ആ​ൽ​ഫ്രെ​ഡ് പ​റ​ഞ്ഞു.
‘എ​ന്ന് അ​ല​ൻ പോ ​പ​റ​ഞ്ഞി​ട്ടു​ണ്ട്, അ​ല്ലേ?’ മാ​ഗി പൊ​ട്ടി​ച്ചി​രി​ച്ചു, ആ​ൽ​ഫ്രെ​ഡും.
‘ങാ, ​ക​ഴി​ഞ്ഞ​യാ​ഴ്ച നീ ​പ​റ​ഞ്ഞ ക​ഥ മു​ഴു​മി​ച്ചി​ല്ല​ല്ലോ. പ​റ​യൂ,’ പോ​യു​ടെ ആ​രാ​ധ​ക​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു.
‘ഓ, ​മേ​രി ക്ലേ​യു​ടെ ക​ഥ. റി​ച്ച്മ​ൽ ക്രോം​പ്ട​ണ്‍ എ​ഴു​തി​യ ക​ഥ.’ താ​ൻ ക​ഥ നി​ർ​ത്തി​യ​തെ​വി​ടെ​യെ​ന്ന് ഓ​ർ​മി​ച്ചെ​ടു​ത്തു മാ​ഗി പ​റ​ഞ്ഞു. ‘ക്രി​സ്മ​സ് ദി​ന​ത്തി​ലെ മ​ഞ്ഞു​പു​ത​ച്ച കാ​ഴ്ച​ക​ൾ ആ​സ്വ​ദി​ക്കാ​ൻ ജോ​ണും പോ​ളും പു​റ​ത്തേ​ക്കു പോ​യി. അ​പ്പോ​ൾ റീ​ത്ത ആ​ന്‍റി മേ​രി​യെ വി​ളി​ച്ചു. അ​തു​വ​രെ കേ​ട്ടി​രു​ന്ന ആ​ന്‍റി​യു​ടെ സ്വ​ര​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല അ​ത്. പ​തി​ഞ്ഞ​തും ഇ​ഴ​ഞ്ഞ​തു​മാ​യ സ്വ​ര​ത്തി​നു പ​ക​രം ഉ​ന്മേ​ഷ​പൂ​ർ​ണ​വും ആ​ഹ്ലാ​ദ​ഭ​രി​ത​വു​മാ​യ സ്വ​രം. മേ​രി അ​ദ്ഭു​ത​ത്തോ​ടെ നി​ന്ന​പ്പോ​ൾ റീ​ത്ത ആ​ന്‍റി പ​റ​ഞ്ഞു:
‘അ​വ​ർ പോ​യ​തു ന​ന്നാ​യി, കു​റെ നേ​രം ക​ഴി​ഞ്ഞേ വ​രൂ എ​ന്നാ​ണ​ല്ലോ അ​വ​ർ പ​റ​ഞ്ഞ​ത്. മോ​ളേ, ന​മു​ക്കു കു​റ​ച്ചു​നേ​രം സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യ​ത്തോ​ടെ സം​സാ​രി​ച്ചി​രി​ക്കാം.’
‘ആ​ന്‍റീ!!’ അ​വ​രു​ടെ സം​സാ​രം ആ​ന്‍റി കേ​ൾ​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നോ? ആ​ന്‍റി​ക്കു കേ​ൾ​വി​ശ​ക്തി തി​രി​ച്ചു​കി​ട്ടി​യോ?’
‘കേ​ൾ​വി​ശ​ക്തി ന​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ല​ല്ലേ തി​രി​ച്ചു​കി​ട്ടേ​ണ്ട​തു​ള്ളൂ? കൈ ​ഞൊ​ടി​ച്ചാ​ൽ​പോ​ലും എ​നി​ക്ക് എ​ന്നും കേ​ൾ​ക്കാ​മാ​യി​രു​ന്നു. മു​പ്പ​ത്ത​ഞ്ചാം വ​യ​സു​മു​ത​ൽ ഞാ​ൻ അ​ഭി​ന​യി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു’ അ​ന്പ​ര​പ്പോ​ടെ മേ​രി ചോ​ദി​ച്ചു.
‘എ​ന്തി​ന്, ആ​ന്‍റീ?’
സൗ​ക​ര്യ​പ്ര​ദ​മാ​യ ജീ​വി​ത​ത്തി​നു​വേ​ണ്ടി. പ​ല​രി​ൽ​നി​ന്നും പ​ല​തി​ൽ​നി​ന്നും ര​ക്ഷ​പ്പെ​ടു​ന്ന​തി​നു​വേ​ണ്ടി. ഇ​ഷ്ട​മു​ള്ള​തു കേ​ൾ​ക്കാം, ഇ​ഷ്ട​മി​ല്ലാ​ത്ത​തു കേ​ൾ​ക്കാ​തി​രി​ക്കാം.’
‘എ​ന്തൊ​രു തീ​രു​മാ​നം! ആ​ന്‍റി​യു​ടെ അ​മ്മ​യ്ക്കു മു​പ്പ​ത്ത​ഞ്ചാം വ​യ​സി​ൽ കേ​ൾ​വി ഇ​ല്ലാ​താ​യ​ല്ലോ?’
‘എ​ന്‍റെ അ​മ്മ​യ്ക്കോ മു​ത്ത​ശ്ശി​ക്കോ ഒ​രി​ക്ക​ലും ബ​ധി​ര​ത ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. ആ​ദ്യം മു​ത്ത​ശ്ശി​ക്കാ​ണു മു​പ്പ​ത്ത​ഞ്ചാം വ​യ​സി​ൽ ബു​ദ്ധി തോ​ന്നി​യ​ത്. മു​ത്ത​ശ്ശി സ്വ​ന്തം മ​ക​ൾ​ക്കു ബു​ദ്ധി പ​റ​ഞ്ഞു​കൊ​ടു​ത്തു. ആ ​മ​ക​ൾ എ​നി​ക്കു പ​റ​ഞ്ഞു​ത​ന്നു. മു​പ്പ​ത്ത​ഞ്ചാം വ​യ​സു​മു​ത​ൽ എ​ന്‍റെ ജീ​വി​തം ഏ​റെ​ക്കു​റെ സു​ഖ​ക​ര​മാ​ണ്.’
‘എ​നി​ക്കു വി​ശ്വ​സി​ക്കാ​ൻ ക​ഴി​യു​ന്നി​ല്ല.’ മേ​രി പ​റ​ഞ്ഞു.
‘മ​ക്ക​ളി​ല്ലാ​ത്ത ഞാ​ൻ എ​ന്‍റെ പ്രി​യ​പ്പെ​ട്ട അ​ന​ന്ത​ര​വ​ൾ​ക്ക് എ​ന്‍റെ സ​ന്തോ​ഷ ര​ഹ​സ്യം പ​റ​ഞ്ഞു​കൊ​ടു​ക്കു​ന്നു. ഇ​തു നി​ന​ക്കെ​ന്‍റെ ക്രി​സ്മ​സ് സ​മ്മാ​നം. നി​ന​ക്കെ​ന്‍റെ വ​ഴി സ്വീ​ക​രി​ക്കാം, സ്വീ​ക​രി​ക്കാ​തി​രി​ക്കാം.’
‘എ​നി​ക്കൊ​ന്നും... തീ​രു​മാ​നി​ക്കാ​ൻ പ​റ്റു​ന്നി​ല്ല.’ മേ​രി പ​റ​ഞ്ഞു.
പു​റ​ത്തു​പോ​യി​രു​ന്ന ജോ​ണും പോ​ളും അ​പ്പോ​ൾ തി​രി​ച്ചു​വ​ന്നു.
ജോ​ണ്‍ വി​ളി​ച്ചു​പ​റ​ഞ്ഞു: ’മേ​രീ, കാ​ണേ​ണ്ട കാ​ഴ്ച​ക​ൾ​ത​ന്നെ! പ്ര​ത്യേ​കി​ച്ചും ഒ​രു കാ​ഴ്ച!’
മേ​രി​യി​ൽ​നി​ന്നു പ്ര​തി​ക​ര​ണ​മു​ണ്ടാ​യി​ല്ല.
‘മേ​രീ!’ ജോ​ണ്‍ കൂ​ടു​ത​ൽ ഉ​ച്ച​ത്തി​ൽ വി​ളി​ച്ചു.​മേ​രി അ​ന​ങ്ങു​ന്നി​ല്ല.
പോ​ൾ അ​ർ​ഥ​ഗ​ർ​ഭ​മാ​യി ജോ​ണി​നെ നോ​ക്കി, എ​ന്നി​ട്ടു ചോ​ദി​ച്ചു: ’മേ​രി​ക്ക് എ​ത്ര വ​യ​സാ​യി?’
‘മു​പ്പ​ത്ത​ഞ്ച്’ ജോ​ണ്‍ അ​റി​യി​ച്ചു.
‘റീ​ത്ത​യ്ക്ക് മു​പ്പ​ത്ത​ഞ്ചി​ലാ​ണു ചെ​വി പോ​യ​ത്. റീ​ത്ത​യു​ടെ അ​മ്മ​യ്ക്കും മു​ത്ത​ശ്ശി​ക്കും അ​തേ പ്രാ​യ​ത്തി​ൽ​ത്ത​ന്നെ. പാ​ര​ന്പ​ര്യം എ​ത്ര ക​റ​ക്ട്’.
‘ന​മ്മ​ൾ പു​റ​ത്തേ​ക്കു പോ​വു​ന്പോ​ൾ മേ​രി​ക്ക് ഒ​രു കു​ഴ​പ്പ​വു​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്ന​ല്ലോ,’ ജോ​ണ്‍ ചി​ന്താ​ധീ​ന​നാ​യി.

‘റീ​ത്ത​യ്ക്കും അ​മ്മ​യ്ക്കും വ​ല്യ​മ്മ​യ്ക്കു​മെ​ല്ലാം ഇ​രു​ന്ന​യി​രി​പ്പി​ലാ​ണു ചെ​വി​യു​ടെ ഫ്യൂ​സ് പോ​യ​ത്.’
‘ജ്യൂ​സോ? ചെ​റി​യു​ടെ ജ്യൂ​സ് ഞാ​ൻ ഇ​പ്പോ ഉ​ണ്ടാ​ക്കി​ത്ത​രാം,’ മേ​രി പ​റ​ഞ്ഞു. റീ​ത്ത ആ​ന്‍റി​യു​ടെ മു​ഖ​ത്ത് എ​പ്പോ​ഴു​മു​ള്ള അ​തേ ചി​രി​യോ​ടെ.

മാ​ഗി ക​ഥ പ​റ​ഞ്ഞ് അ​വ​സാ​നി​പ്പി​ച്ച​പ്പോ​ൾ ആ​ൽ​ഫ്രെ​ഡി​ന്‍റെ പൊ​ട്ടി​ച്ചി​രി​കൊ​ണ്ട് വീ​ടു നി​റ​ഞ്ഞു. അ​ല​ൻ പോ ​കൃ​തി​ക​ളു​ടെ സ​മാ​ഹാ​രം നെ​ഞ്ച​ത്ത​ടു​ക്കി​പ്പി​ടി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് അ​ക​ത്തേ​ക്കു പോ​കു​ന്പോ​ഴും അ​യാ​ൾ ചി​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു.

(അ​മേ​രി​ക്ക​ൻ സാ​ഹി​ത്യ​കാ​ര​ൻ ജോ​ർ​ജ് എ​യ്ഡി​ന്‍റെ ‘ദ ​സെ​റ്റ് ഓ​ഫ് പോ,’ ​അ​മേ​രി​ക്ക​ൻ എ​ഴു​ത്തു​കാ​രി റി​ച്ച്മ​ൽ കോം​പ്ട​ന്‍റെ ‘ദ ​ക്രി​സ്മ​സ് പ്രെ​സ​ന്‍റ്’ എ​ന്നീ ക​ഥ​ക​ൾ അ​വ​ലം​ബം.)

ജോ​ണ്‍ ആ​ന്‍റ​ണി