ഒടുവിൽ മോചനം

ഓ​ഗ​സ്റ്റ് 5, 1942. ബു​ധ​നാ​ഴ്ച. ത​ല​യെ​ണ്ണ​ലി​നു ഞ​ങ്ങ​ൾ ഹാ​ജ​രാ​യി.
എ​ന്‍റെ മു​ന്പി​ൽ നി​ൽ​ക്കു​ന്ന​തു പാ​രീ​സി​ൽ​നി​ന്നു​ള്ള പ്ര​ഭു​കു​ടും​ബ​ത്തി​ൽ​പ്പെ​ട്ട ഒ​രാ​ളാ​ണ്. അ​യാ​ൾ​ക്കു വ​യ​റി​ള​ക്ക​മാ​ണ്.​അ​ഴു​ക്ക് കാ​ലു​ക​ളി​ലൂ​ടെ ഒ​ഴു​കു​ന്നു. നി​ര​യി​ൽ നി​ൽ​ക്കു​ന്ന ഒ​ര​യ​ൽ​ക്കാ​ര​ൻ തെ​റി​വി​ളി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് അ​യാ​ൾ​ക്കി​ട്ട് ഒ​റ്റ​യി​ടി.

ഞാ​ൻ, ""കാ​ത്തി​രു​ന്നോ, ഒ​രു​ദി​വ​സം നീ​യും ഇ​ത​നു​ഭ​വി​ക്കും'' എ​ന്നു പ​റ​ഞ്ഞ​തോ​ടെ ത​ല​യെ​ണ്ണാ​ൻ നാ​സി പോ​ലീ​സു​കാ​ര​ൻ വ​ന്നു. അ​യാ​ളെ ക​ണ്ട​തോ​ടെ എ​ന്‍റെ ത​ല​യി​ൽ ഒ​രാ​ശ​യം മി​ന്നി​മ​റ​ഞ്ഞു. ""ഞാ​ൻ മോ​ചി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യാ​ണെ​ങ്കി​ൽ അ​തി​നു​ള്ള അ​വ​സാ​ന​ദി​വ​സം ഇ​ന്നാ​യി​രി​ക്കും.''
ബാ​ലി​ശ​മാ​യ ആ ​ചി​ന്ത​യോ​ർ​ത്തു​ണ്ടാ​യ ചി​രി അ​മ​ർ​ത്താ​ൻ ഞാ​ൻ ശ്ര​മി​ക്കു​ന്പോ​ൾ​ത​ന്നെ എ​ന്‍റെ ന​ന്പ​ർ ആ​രോ വി​ളി​ക്കു​ന്ന​തു ഞാ​ൻ കേ​ട്ടു: 25487!അ​തി​ന്‍റെ അ​ർ​ഥം ഇ​താ​യി​രി​ക്കാ​നേ വ​ഴി​യു​ള്ളൂ, മോ​ച​നം!

ഒ​രു നി​മി​ഷ​ത്തേ​ക്കു ഞാ​ൻ അ​ന​ങ്ങി​യ​തേ ഇ​ല്ല. ച​ലി​ക്കാ​ൻ വ​യ്യാ​ത്ത​വി​ധം എ​നി​ക്കെ​ന്താ​ണു സം​ഭ​വി​ച്ച​തെ​ന്ന് എ​നി​ക്കു മ​ന​സി​ലാ​യി​ല്ല. നാ​സി പോ​ലീ​സു​കാ​ര​നും ത​ട​വു​കാ​രു​ടെ ത​ല​യാ​ള​നും എ​ന്നെ ചീ​ത്ത​വി​ളി​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി. ഒ​രു സ​ഹ​ത​ട​വു​കാ​ര​ൻ യാ​ത്രാസ​മ്മാ​ന​മാ​യി, അ​യാ​ളു​ടെ അ​സൂ​യ പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ക്കാ​നു​ള്ള ഒ​രേ​യൊ​രു മാ​ർ​ഗം അ​താ​യ​തു​കൊ​ണ്ട് എ​ന്നെ ശ​ക്തി​യാ​യി തൊ​ഴി​ച്ചു. അ​തു യാ​ഥാ​ർ​ഥ്യ​ത്തി​ലേ​ക്ക് എ​ന്നെ വി​ളി​ച്ചു​ണ​ർ​ത്തി.

നി​ര​ക​ൾ​ക്കി​ട​യി​ലൂ​ടെ ഞാ​ൻ മു​ന്പി​ലേ​ക്കു ന​ട​ന്നു. എ​ന്‍റെ കൂ​ട്ടു​കാ​രൊ​ക്കെ എ​വി​ടെ​യാ​ണെ​ന്നു ഞാ​ൻ നോ​ക്കു​ന്നു​മു​ണ്ട്. അ​വ​ർ അ​ക​ലെ​യാ​ണ്. കാ​ണാ​നേ ക​ഴി​യു​ന്നി​ല്ല. ഈ ​സ​ന്ദ​ർ​ഭ​ത്തി​ൽ അ​വ​രെ ഇ​ങ്ങ​നെ പി​രി​യേ​ണ്ടി​വ​രു​മെ​ന്ന് എ​നി​ക്കു വി​ശ്വാ​സി​ക്കാ​നാ​വു​ന്നി​ല്ല.

എ​നി​ക്ക് ഒ​രു​ജോ​ഡി പാ​ന്‍റ്സ് ത​ന്നു. അ​തു ഞാ​ൻ കൈ​യി​ലെ​ടു​ത്തു. ഷ​ർ​ട്ട് മാ​ത്രം ധ​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു ന​ട​ക്കു​ന്ന​തു മാ​ന്യ​ത​യ​ല്ല​ല്ലോ. എ​ന്നെ ഡാഹാവ് ക്യാ​ന്പി​ന്‍റെ പ്ര​ധാ​ന നി​ര​ത്തി​ലേ​ക്കു ന​യി​ച്ചു.

ആ ​നാ​സി പോ​ലീ​സു​കാ​ര​ന്‍റെ ഒ​പ്പ​മെ​ത്താ​ൻ എ​നി​ക്കു ക​ഴി​യു​ന്നി​ല്ല. ഏ​താ​നും അ​ടി​ക​ൾ വ​ച്ച​പ്പോ​ൾ​ത​ന്നെ ഞാ​ൻ ത​ല​ക​റ​ങ്ങി നി​ല​ത്തു​വീ​ണു.
""നി​ന്‍റെ എ​ല്ലി​ൻ​കൂ​ട് പെ​റു​ക്കി​യെ​ടു​ത്ത് ഇ​വി​ടെ കാ​ത്തു​നി​ൽ​ക്ക്! എ​നി​ക്ക് 25-ാം ബാ​ര​ക്കി​ൽ​നി​ന്ന് ഒ​രാ​ളെ​ക്കൂ​ടി കൂ​ട്ട​ണം.'' അ​യാ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞു.
മ​റ്റേ ഭാ​ഗ്യ​വാ​ൻ ശ​രി​ക്കും വി​ക​ലാം​ഗ​നാ​യ ഒ​രു വൃ​ദ്ധ​നാ​യി​രു​ന്നു. ഏ​താ​നും ദി​വ​സം മു​ന്പു മാ​ത്രം ആ​ളു​മാ​റി​യാ​ണ​ത്രേ അ​യാ​ളെ ഇ​വി​ടെ​യെ​ത്തി​ച്ച​ത്.
എ​ന്‍റെ കാ​വ​ൽ​മാ​ലാ​ഖ എ​ന്നെ പ്ര​ചോ​ദി​പ്പി​ച്ചു: ആ ​വൃ​ദ്ധ​നെ സ​ഹാ​യി​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ന്ന നാ​ട്യ​ത്തി​ൽ ‌ഞാ​ന​യാ​ളെ ചാ​രി​നി​ന്നു.

അ​ത്യ​ധി​കം ക്ഷീ​ണി​ത​രും ദു​ർ​ല​രു​മാ​യ​വ​രെ ക്യാ​ന്പി​ൽ​നി​ന്നു മോ​ചി​പ്പി​ക്കാ​റി​ല്ല. അ​തു​കൊ​ണ്ട് എ​ന്‍റെ ശ​ക്തി​യു​ടെ അ​വ​സാ​ന​ത്തെ ക​ണി​ക​യും ഞാ​ൻ ഉ​പ​യോ​ഗി​ച്ചേ മ​തി​യാ​വൂ. അ​ങ്ങ​നെ ഞാ​നെ​ത്ര ദു​ർ​ബ​ല​നാ​ണെ​ന്ന​തു മ​റ​ച്ചു​വ​യ്ക്ക​ണം.

ആ​ശു​പ​ത്രി​യി​ലേ​ക്ക് അ​ടു​ക്കും​തോ​റും എ​ന്‍റെ പ്ര​തീ​ക്ഷ​ക​ൾ അ​സ്ത​മി​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി. ഈ​യ​വ​സ്ഥ​യി​ൽ ഞാ​ൻ ഡോ​ക്‌​ട​റു​ടെ പ​രി​ശോ​ധ​ന അ​തി​ജീ​വി​ക്കു​ക​യി​ല്ല!

നാ​സി ഡോ​ക്‌​ട​ർ സ്ഥ​ല​ത്തി​ല്ല. ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ ചു​മ​ത​ല​യു​ള്ള​യാ​ൾ ത​ന്‍റെ സ​ഹാ​യി​യാ​യ ത​ട​വു​കാ​ര​നോ​ട് ക്ഷോ​ഭി​ക്കു​ന്ന​ത് എ​ന്തി​നാ​ണാ​വോ?അ​വ​സാ​നം പ​രി​ശോ​ധ​നാ​ച്ചു​മ​ത​ല​യു​ള്ള ന​ഴ്സ് പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ടു. അ​യാ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞ​ത് ഇ​താ​ണ്: ""ഇ​വ​രെ മോ​ചി​പ്പി​ക്കാ​നു​ള്ള സ​ർ​ട്ടി​ഫി​ക്ക​റ്റ് എ​ഴു​തി​ത്ത​രാ​ൻ എ​നി​ക്ക് അ​നു​വാ​ദ​മി​ല്ല.''

""എ​ടാ (ഒ​രു തെ​റി)... ഇ​തു കേ​ൾ​ക്കെ​ടാ. ഇ​ന്നെ​ന്‍റെ അ​വ​ധി ദി​വ​സ​മാ​ണ്. ഈ ​ര​ണ്ടു​പേ​രെ​യും​കൊ​ണ്ട് ഈ ​ദി​വ​സം മു​ഴു​വ​ൻ ഞാ​നി​വി​ടെ നി​ൽ​ക്ക​ണ​മെ​ന്നാ​ണോ? ആ ​ഫോ​റ​ങ്ങ​ൾ ഇ​പ്പോ​ൾ​ത്ത​ന്നെ പൂ​രി​പ്പി​ച്ച് സീ​ലു​വ​ച്ചു​ത​ര​ണം, മ​ന​സി​ലാ​യോ? ഡോ​ക്‌​ട​റോ​ട് എ​ന്തൊ​ക്കെ നു​ണ​ക​ൾ പ​റ​യ​ണ​മെ​ന്ന​ത് നി​ന്‍റെ മാ​ത്രം പ്ര​ശ്ന​മാ​ണ്.'' ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ ചു​മ​ത​ല​ക്കാ​ര​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു.പ​റ​ഞ്ഞ വാ​ക്കു​ക​ളു​ടെ ശ​ക്തി കൂ​ട്ടാ​നെ​ന്ന​വ​ണ്ണം അ​യാ​ൾ ന​ഴ്സി​ന്‍റെ ത​ല​യ്ക്ക് ന​ല്ലൊ​രി​ടി​യും കൊ​ടു​ത്തു.
പേ​ടി​ച്ച​ര​ണ്ട് അ​യാ​ൾ റി​ക്കോ​ഡ് ബു​ക്കെ​ടു​ത്തു. ഞാ​ൻ വ​സ്ത്ര​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം അ​ഴി​ച്ചു​മാ​റ്റി, തു​ലാ​സി​ൽ ക​യ​റി. ക​ഷ്‌​ടി​ച്ച് 50 കി​ലോ​യു​ണ്ട്.

തു​ലാ​സി​ൽ നോ​ക്കാ​ൻ പോ​ലും നാ​സി, ന​ഴ്സി​നെ അ​നു​വ​ദി​ച്ചി​ല്ല. അ​യാ​ൾ എ​ഴു​തേ​ണ്ട​ത് പ​റ​ഞ്ഞു​കൊ​ടു​ത്തു, ""75 കി​ലോ. മ​ന​സി​ലാ​യോ? ആ​രോ​ഗ്യം ഏ​റ്റ​വും മെ​ച്ചം. ഒ​രു മു​റി​വോ ചി​ര​ങ്ങോ വ്ര​ണ​മോ ഇ​ല്ല. ന​ല്ല ഭ​ക്ഷ​ണം ക​ഴി​ച്ചു ദേ​ഹ​ര​ക്ഷ ചെ​യ്ത​തു​പോ​ലെ.'' നി​മി​ഷ​ങ്ങ​ൾ​ക്ക​കം ഞ​ങ്ങ​ൾ പു​റ​ത്തി​റ​ങ്ങി. ശ​രി​ക്കും മോ​ചി​ത​നാ​യി എ​ന്നെ​നി​ക്കു ബോ​ധ്യ​പ്പെ​ട്ടു.

കാ​ര്യ​ക്ര​മ​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം ച​ട്ട​പ്പ​ടി ന​ട​ന്നു. എ​ന്‍റെ സ്വ​ന്തം വ​സ്ത്ര​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം എ​നി​ക്കു വ​ള​രെ അ​യ​വാ​യി മാ​റി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. 18 മാ​സം മു​ന്പ് ഞാ​ൻ കൈ​മാ​റി​യ എ​ന്‍റെ വ്യ​ക്തി​പ​ര​മാ​യ സാ​ധ​ന​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം അ​തേ​പ​ടി കൃ​ത്യ​മാ​യി തി​രി​ച്ചു​കി​ട്ടി. ഒ​ന്നും ന​ഷ്‌​ട​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടി​ല്ല. ഒ​രു നയാ​പൈ​സ​പോ​ലും ന​ഷ്‌​ട​പ്പെ​ടാ​തെ പ​ണ​വും കൃ​ത്യം.

രാ​ഷ്‌​ട്രീ​യ​കാ​ര്യ ഓ​ഫീ​സി​ൽ​വ​ച്ച് അ​വ​ർ പാ​ർ​ട്ടി ലൈ​ൻ എ​ന്നെ ബോ​ധ്യ​പ്പെ​ടു​ത്താ​ൻ ശ്ര​മി​ച്ചു. അ​വി​ട​ത്തെ ഉ​ദ്യോ​ഗ​സ്ഥ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു, ""നി​ന്നെ താ​ത്കാ​ലി​ക​മാ​യാ​ണു മോ​ചി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​ത്. നീ ​ക​രു​ത​ൽ ത​ട​ങ്ക​ലി​ലാ​ണ് എ​ന്ന് ഓ​ർ​മ​വേ​ണം. യു​ദ്ധം ക​ഴി​യു​ന്ന​തു​വ​രെ ഒ​ന്ന​രാ​ട​ൻ ദി​വ​സ​ങ്ങ​ളി​ൽ നീ ​ല​ക്സം​ബ​ർ​ഗി​ലെ പോ​ലീ​സ്‌​സ്റ്റേ​ഷ​നി​ൽ റി​പ്പോ​ർ​ട്ട് ചെ​യ്യ​ണം.''
എ​നി​ക്കെ​ല്ലാം സ​മ്മ​ത​മാ​ണ്...

ഞ​ങ്ങ​ൾ പു​റ​ത്തെ​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. മു​ഖ്യ​ക​വാ​ട​ത്തി​നു മു​ന്പി​ൽ. ഒ​രു ചെ​റി​യ വാ​നി​ൽ ഞ​ങ്ങ​ൾ തീ​വ​ണ്ടി നി​ല​യ​ത്തി​ലേ​ക്കു പു​റ​പ്പെ​ട്ടു. ഒ​രു നാ​സി പോ​ലീ​സ് ഞ​ങ്ങ​ളോ​ടൊ​പ്പ​മു​ണ്ട്. നി​ല​യ​ത്തി​ന്‍റെ നേ​രേ എ​തി​ർ​വ​ശ​ത്തു പോ​സ്റ്റ് ഓ​ഫീ​സു​ണ്ട്. വീ​ട്ടി​ലേ​ക്ക് ഒ​രു ടെ​ല​ഗ്രാം അ​ടി​ക്കാ​ൻ ഞാ​ൻ പോ​ലീ​സു​കാ​ര​നോ​ട് അ​നു​വാ​ദം ചോ​ദി​ച്ചു. ഞാ​ൻ നി​ര​ത്ത് മു​റി​ച്ചു​ക​ട​ന്നു. പോ​ലീ​സു​കാ​ര​ൻ എ​ന്നെ നി​രീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെ​ന്ന് എ​നി​ക്ക​റി​യാം.

ഓ​ഫീ​സി​ലേ​ക്കു മൂ​ന്നു ന​ട​ക​ളു​ണ്ട്. അ​തു ഞാ​ൻ നേ​ര​ത്തേ അ​റി​ഞ്ഞി​രു​ന്നി​ല്ല. അ​തു ക​യ​റാ​നു​ള്ള ശേ​ഷി എ​നി​ക്കി​ല്ല. പോ​ലീ​സു​കാ​ര​ൻ എ​ന്നെ സം​ശ​യി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്യും, ക​യ​റി​യി​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ. അ​യാ​ളെ​ന്നെ തി​രി​ച്ചു ക്യാ​ന്പി​ലെ​ത്തി​ച്ചാ​ലോ?

സ​മ​യം നേ​ടാ​ൻ​വേ​ണ്ടി ഞാ​ൻ അ​വി​ടെ ചി​ല്ലു​കൂ​ട്ടി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന നോ​ട്ടീ​സു​ക​ളും അ​റി​യി​പ്പു​ക​ളും വാ​യി​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി. ചി​ല്ലി​ൽ പോ​ലീ​സു​കാ​ര​ന്‍റെ പ്ര​തി​ബിം​ബം കാ​ണാം. അ​യാ​ൾ മ​റ്റെ​ങ്ങോ നോ​ക്കി​യ ഒ​രു​നി​മി​ഷം​കൊ​ണ്ട് ഞാ​ൻ നാ​ലു​കാ​ലി​ൽ ഇ​ഴ​ഞ്ഞ് മൂ​ന്നു ന​ട​ക​ളും ക​യ​റി...

തീ​വ​ണ്ടി​യി​ൽ ഞാ​ൻ വി​ഷ​മം​കൂ​ടാ​തെ ക​യ​റി​പ്പ​റ്റി. ഒ​രാ​ൾ എ​ന്‍റെ കൈ​ക​ളി​ൽ പി​ടി​ച്ചു വ​ലി​ച്ചു. മ​റ്റൊ​രാ​ൾ പി​ന്നി​ൽ​നി​ന്നു ത​ള്ളി​ത്ത​രി​ക​യും ചെ​യ്തു. തീ​വ​ണ്ടി നി​റ​യെ ആ​ളു​ക​ളു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും ടി​ക്ക​റ്റ് പ​രി​ശോ​ധ​ക​ൻ എ​നി​ക്കൊ​രു സീ​റ്റ് ക​ണ്ടു​പി​ടി​ച്ചു​ത​ന്നു. എ​ന്‍റെ വൈ​ദി​ക​വ​സ്ത്ര​മാ​ണോ അ​തോ മു​ണ്ഡ​നം ചെ​യ്ത ത​ല​യാ​ണോ അ​തി​നു കാ​ര​ണം? ഒ​രു​പ​ക്ഷേ ര​ണ്ടും കാ​ര​ണ​മാ​യി​ക്കാ​ണ​ണം.

പി​റ്റേ​ന്നു രാ​വി​ലെ വി.​കു​ർ​ബാ​ന അ​ർ​പ്പി​ക്കാ​നാ​യി ഞാ​ൻ അ​ൾ​ത്താ​ര​യ്ക്കു മു​ന്പി​ൽ നി​ന്നു. മാ​സ​ങ്ങ​ൾ​ക്കു ശേ​ഷം ആ​ദ്യ​മാ​യി. പ​ക്ഷേ അ​തി​നു​ശേ​ഷം കു​റേ​ക്കാ​ല​ത്തേ​ക്ക് എ​നി​ക്ക് ബ​ലി​യ​ർ​പ്പി​ക്കാ​നേ ക​ഴി​ഞ്ഞി​ല്ല. എ​ന്‍റെ ആ​രോ​ഗ്യം പാ​ടേ ത​ക​ർ​ന്നു​പോ​യി​രു​ന്നു.

അ​ന്ന് ഓ​ഗ​സ്റ്റ് മാ​സം ആ​റാം തീ​യ​തി​യാ​യി​രു​ന്നു. ഞാ​ൻ തി​രു​പ്പ​ട്ടം സ്വീ​ക​രി​ച്ച് പു​ത്ത​ൻ​കു​ർ​ബാ​ന ചൊ​ല്ലി​യ​തി​ന്‍റെ വാ​ർ​ഷി​ക​ദി​നം.


ഫാ. ​ജീ​ൻ ബ​ർ​നാ​ർ​ഡ്

ല​ക്സം​ബ​ർ​ഗി​ൽ വ്യാ​പാ​രി​ക​ളു​ടെ ഒ​രു കു​ടും​ബ​ത്തി​ൽ പ​ത്തു മ​ക്ക​ളി​ൽ ആ​റാ​മ​നാ​യി ഫാ. ​ജീ​ൻ ബ​ർ​നാ​ർ​ഡ് 1907-ൽ ​ജ​നി​ച്ചു. ല​ക്സം​ബ​ർ​ഗ് സെ​മി​നാ​രി​യി​ലും ലു​വ​യി​ൻ യൂ​ണി​വേ​ഴ്സി​റ്റി​യി​ലും പ​ഠി​ച്ച് പൗ​രോ​ഹി​ത്യം സ്വീ​ക​രി​ച്ചു. 1933-ൽ ​ലു​വ​യി​നി​ൽ​നി​ന്ന് ഡോ​ക്‌​ട​റേ​റ്റ് നേ​ടി. ദൃ​ശ്യ​മാ​ധ്യ​മ​രം​ഗ​ത്ത് 1929 മു​ത​ൽ പ്ര​വ​ർ​ത്തി​ച്ചി​രു​ന്ന അ​ദ്ദേ​ഹം 1934-ൽ ​ബ്ര​സ​ൽ​സി​ലെ ഇ​ന്‍റ​ർ​നാ​ഷ​ണ​ൽ കാ​ത്ത​ലി​ക് സി​നി​മാ ഓ​ഫീ​സി​ന്‍റെ ജ​ന​റ​ൽ സെ​ക്ര​ട്ട​റി​യാ​യി. 1940-ൽ ​ജ​ർ​മ​ൻ അ​ധി​നി​വേ​ശ​ത്തോ​ടെ ഓ​ഫീ​സ് അ​ട​ച്ചു​പൂ​ട്ടേ​ണ്ടി​വ​ന്നു. ജ​ർ​മ​ൻ മി​ലി​ട്ട​റി പോ​ലീ​സി​ന്‍റെ ആ​സ്ഥാ​ന​മാ​യി സി​നി​മാ ഓ​ഫീ​സി​ന്‍റെ കെ​ട്ടി​ട​ങ്ങ​ൾ മാ​റ്റി. പ​ള്ളി ഇ​ടി​മു​റി​യാ​യി.

ബ​ൽ​ജി​യ​വും ല​ക്സം​ബ​ർ​ഗും നാ​സി​ക​ളു​ടെ കീ​ഴി​ലാ​യ​തോ​ടെ അ​നേ​കം പേ​ർ ഫ്രാ​ൻ​സി​ൽ അ​ഭ​യം തേ​ടി. അ​വ​രെ തി​രി​ച്ചെ​ത്തി​ക്കാ​നു​ള്ള പ​രി​ശ്ര​മ​ങ്ങ​ൾ പൂ​ർ​ത്തി​യാ​യ​പ്പോ​ൾ ഫാ. ​ബ​ർ​നാ​ർ​ഡി​നെ 1941 ജ​നു​വ​രി ആ​റി​ന് നാ​സി​ക​ൾ അ​റ​സ്റ്റു​ചെ​യ്തു. നാ​സി ആ​ധി​പ​ത്യ​ത്തി​നെ​തി​രേ സം​സാ​രി​ച്ച​താ​ണ് ഫാ. ​ബ​ർ​നാ​ർ​ഡ് ചെ​യ്ത കു​റ്റം എ​ന്നു ക​രു​ത​പ്പെ​ടു​ന്നു. പൊ​തു​സ​മ്മ​ത​രും ബ​ഹു​മാ​ന്യ​രു​മാ​യ വ്യ​ക്തി​ക​ളെ ത​ട​വി​ലാ​ക്കി ല​ക്സം​ബ​ർ​ഗു​കാ​രെ നി​ല​യ്ക്കു നി​ർ​ത്തി, എ​തി​ർ​പ്പു​ക​ൾ അ​ടി​ച്ച​മ​ർ​ത്താ​ൻ നാ​സി​ക​ൾ ല​ക്ഷ്യം​വ​ച്ചി​രു​ന്നു.

തി​ക​ഞ്ഞ ക​ത്തോ​ലി​ക്കാ രാ​ജ്യ​മാ​യി​രു​ന്ന ല​ക്സം​ബ​ർ​ഗി​ൽ ക​ത്തോ​ലി​ക്കാ വൈ​ദി​ക​രാ​യി​രു​ന്നു നാ​സി​ക​ളു​ടെ മു​ഖ്യ​ഇ​ര​ക​ൾ. ഫാ. ​ബ​ർ​നാ​ർ​ഡി​ന്‍റെ കാ​ര്യ​ത്തി​ൽ കു​റ്റാ​രോ​പ​ണം, വി​ചാ​ര​ണ, വി​ധി​പ്ര​സ്താ​വ​ന ഇ​വ​യൊ​ന്നും ഉ​ണ്ടാ​യി​ട്ടി​ല്ല. എ​ല്ലാ​യ്പോ​ഴും ര​ണ്ടാ​യി​ര​ത്തോ​ളം ക​ത്തോ​ലി​ക്കാ, പ്രൊ​ട്ട​സ്റ്റ​ന്‍റ് വൈ​ദി​ക​ർ ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന ഡ​ഹാ​വ് കോ​ൺ​സ​ൻ​ട്രേ​ഷ​ൻ ക്യാ​ന്പി​ൽ അ​യ​ച്ച​തു​വ​ഴി സ​ഭ​യെ വ​രു​തി​ക്കു നി​ർ​ത്താ​മെ​ന്നാ​ണ് ഹി​റ്റ്‌​ല​ർ വി​ചാ​രി​ച്ച​ത്.

ഫാ. ​ബ​ർ​നാ​ർ​ഡി​ന് 1942 ഫെ​ബ്രു​വ​രി​യി​ൽ ക്യാ​ന്പി​ൽ​നി​ന്നു കി​ട്ടി​യ അ​വ​ധി​യു​ടെ ര​ഹ​സ്യം ഇ​ന്നും അ​ജ്ഞാ​ത​മാ​ണ്. അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു​വേ​ണ്ടി സു​ഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളും കു​ടും​ബാം​ഗ​ങ്ങ​ളും പ്ര​യ​ത്നി​ച്ചി​രു​ന്നു. ല​ക്സം​ബ​ർ​ഗി​ലെ നാ​സി​ക​ൾ അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ മോ​ച​ന​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ച് മു​ൻ​കൂ​ട്ടി അ​റി​ഞ്ഞി​രു​ന്നി​ല്ല. പാ​രീ​സി​ൽ ജീ​വി​ച്ചി​രു​ന്ന അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ സ​ഹോ​ദ​ര​ൻ ജ​ർ​മ​ൻ അം​ബാ​സ​ഡ​റി​ൽ ചെ​ലു​ത്തി​യ സ്വാ​ധീ​ന​മാ​ക​ണം മോ​ച​ന​ത്തി​നു പി​ന്നി​ലെ​ന്നാ​ണ് ഊ​ഹം.

മോ​ച​ന​ത്തി​നു ശേ​ഷം ഫാ. ​ബ​ർ​നാ​ർ​ഡ് ഒ​രു​ വ​ർ​ഷം ഒ​രു സാ​ന​ട്ടോ​റി​യ​ത്തി​ൽ ചെ​ല​വ​ഴി​ച്ചു. നാ​സി പോ​ലീ​സി​ന്‍റെ തു​ട​ർ​സ​ന്ദ​ർ​ശ​നം​കൊ​ണ്ടു പൊ​റു​തി​മു​ട്ടി​യ അ​ദ്ദേ​ഹം ഒ​രു വി​ദൂ​ര​ഗ്രാ​മ​ത്തി​ലെ ആ​ശ്ര​മ​ത്തി​ലേ​ക്കു താ​മ​സം മാ​റ്റി. 1945-ൽ ​ജ​ർ​മ​നി​യു​ടെ തോ​ൽ​വി​ക്കു ശേ​ഷം അ​ദ്ദേ​ഹം സി​നി​മാ ഓ​ഫീ​സി​ന്‍റെ പ്ര​സി​ഡ​ന്‍റാ​യി ചു​മ​ത​ല​യേ​റ്റു. 1962 വ​രെ ആ ​ത​സ്തി​ക​യി​ൽ തു​ട​ർ​ന്നു. ഓ​ർ​മ​ക്കു​റി​പ്പു​ക​ൾ പ്ര​സി​ദ്ധീ​ക​രി​ച്ച​ത് 1962-ലാ​ണ്. അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ ഓ​ർ​മ​ക്കു​റി​പ്പു​ക​ളെ ആ​ധാ​ര​മാ​ക്കി 2004-ൽ "​ഒ​ന്പ​താം ദി​വ​സം' എ​ന്ന പേ​രി​ൽ ഒ​രു ഇം​ഗ്ലീ​ഷ് ഫി​ലിം പു​റ​ത്തി​റ​ങ്ങു​ക​യു​ണ്ടാ​യി.

ക​ത്തോ​ലി​ക്കാ ജ​ർ​മ​ൻ ദി​ന​പ​ത്ര​മാ​യ "ല​ക്സം​ബ​ർ​ഗ​ർ വോ​ർ​ട്ടി'​ന്‍റെ പ​ത്രാ​ധി​പ​രാ​യും പ്ര​വ​ർ​ത്തി​ച്ചു. 1958-ൽ ​മോ​ൺ​സി​ഞ്ഞോ​ർ പ​ദ​വി ല​ഭി​ച്ച അ​ദ്ദേ​ഹം പ​ല വ​ത്തി​ക്കാ​ൻ സ​മി​തി​ക​ളി​ലും അം​ഗ​മാ​യി​രു​ന്നു. വ​ത്തി​ക്കാ​ൻ കൗ​ൺ​സി​ലി​ന്‍റെ പ്രി​പ്പ​റേ​റ്റ​റി ക​മ്മീ​ഷ​നു​ക​ളി​ലും അ​ദ്ദേ​ഹം സേ​വ​ന​മ​നു​ഷ്ഠി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ട്.

ല​ക്സം​ബ​ർ​ഗ്, ബ​ൽ​ജി​യം, ഇ​റ്റ​ലി എ​ന്നീ രാ​ജ്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ ബ​ഹു​മ​തി​മു​ദ്ര​ക​ൾ നേ​ടി​യ ഫാ. ​ജീ​ൻ ബ​ർ​നാ​ർ​ഡ്, 87-ാം വ​യ​സി​ൽ 1994 സെ​പ്റ്റം​ബ​ർ 1-ന് ​നി​ര്യാ​ത​നാ​യി.
(അ​വ​സാ​നി​ച്ചു)