ആശുപത്രിയിൽ

""ന​ന്പ​ർ?... പേ​ര്?... ജ​ന​ന​ത്തീ​യ​തി?''
എ​നി​ക്ക് വൃ​ത്തി​യു​ള്ള ഷ​ർ​ട്ടും പാ​ന്‍റ്സും കി​ട്ടി. ഒ​രു ക​ന്പി​ളി​പ്പു​ത​പ്പും.
""പോ​യി കി​ട​ന്നോ​ളൂ.''
ഞാ​ൻ ചു​റ്റും നോ​ക്കി. മു​റി നി​റ​യെ ആ​ളു​ക​ളാ​ണ്. എ​ല്ലാ ചാ​ക്കു​ബെ​ഡ്ഡു​ക​ളി​ലും ആ​ളു​ക​ളു​ണ്ട്. നൂ​റി​ല​ധി​കം​പേ​ർ. ഓ​രോ ക​ട്ടി​ലി​ലും ര​ണ്ടും മൂ​ന്നും പേ​ർ​വീ​ത​മു​ണ്ട്. പേ​ടി​യും ദേ​ഷ്യ​വും പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ക്കു​ന്ന ക​ണ്ണു​ക​ൾ! അ​വ​രു​ടെ സ്ഥ​ല​വും സൗ​ക​ര്യ​വും ഒ​രാ​ൾ​ക്കു​കൂ​ടി ന​ൽ​കേ​ണ്ടി​വ​രു​മോ എ​ന്ന പേ​ടി. അ​തി​ന്‍റെ ദേ​ഷ്യം.

ആ​രോ ഒ​രാ​ൾ എ​ന്‍റെ ഷ​ർ​ട്ടി​ൽ പി​ടി​ച്ചു വ​ലി​ച്ചു.
""എ​ന്‍റെ ക​ട്ടി​ലി​ൽ ഇ​വി​ടെ കി​ട​ക്കാം.''
അ​ത്ര​യും പോ​ളീ​ഷ് ഭാ​ഷ എ​നി​ക്കു മ​ന​സി​ലാ​യി. അ​തു പ​റ​ഞ്ഞ​യാ​ളി​ന്‍റെ ക​ണ്ണു​ക​ളി​ൽ​നി​ന്ന് ഞാ​ൻ വാ​യി​ച്ചെ​ടു​ത്തു: ""നി​ന​ക്കു​വേ​ണ്ടി ഞാ​ൻ സ്ഥ​ല​മു​ണ്ടാ​ക്കാം.'' അ​ദ്ദേ​ഹം പോ​ള​ണ്ടി​ലെ ഒ​രു വൈ​ദി​ക​സെ​മി​നാ​രി​യി​ൽ​നി​ന്നു​ള്ള പ്ര​ഫ​സ​റാ​ണ്; വൈ​ദി​ക​നും.

എ​ന്‍റെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ ഇ​ത്ര​യും സൗ​ഖ്യം ഞാ​ൻ അ​നു​ഭ​വി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ല.ശാ​ന്ത​സു​ന്ദ​ര​മാ​യി കി​ട​ക്കു​ക!! കാ​ലു​ക​ൾ നീ​ട്ടി കി​ട​ന്നു വി​ശ്ര​മി​ക്കു​ക!ക​ണ്ണു​ക​ള​ട​ച്ച് ഒ​ന്നും ചി​ന്തി​ക്കാ​തെ കു​റെ സ​മ​യം! ജോ​ലി​യി​ല്ല, ത​ല​യെ​ണ്ണ​ൽ ഇ​ല്ല. എ​ന്നെ നി​രീ​ക്ഷി​ക്കാ​ൻ ആ​രു​മി​ല്ല. ഉ​ച്ച​യ്ക്ക് സൂ​പ്പ് ക​ട്ടി​ലി​ൽ എ​ത്തി​ച്ചു​ത​രും. ഇ​തി​ലേ​റെ സു​ഖം സ്വ​ർ​ഗ​ത്തി​ൽ ഉ​ണ്ടാ​കു​മോ എ​ന്നു ഞാ​ൻ അ​ത്ഭു​ത​പ്പെ​ട്ടു.

ഭ​ക്ഷ​ണ​സ​മ​യം! ഭ​ക്ഷ​ണ​ച്ചെ​രു​വ​ങ്ങ​ൾ കൊ​ണ്ടു​വ​രു​ന്പോ​ൾ കേ​ൾ​ക്കാ​റു​ള്ള ശ​ബ്ദം. എ​ല്ലാ​വ​രും ത​ല​യു​യ​ർ​ത്തു​ന്നു..."" ബാ​ർ​ലി'', എ​ന്‍റെ അ​യ​ൽ​വാ​സി​യോ​ടു ഞാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു. എ​ണീ​റ്റി​രി​ക്കാ​ൻ വ​യ്യാ​ത്ത അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നും സ​ന്തോ​ഷ​മാ​യി. ""ഓ'' ​എ​ന്ന് അ​ദ്ദേ​ഹം സ​ന്തോ​ഷ​പൂ​ർ​വം പ്ര​തി​ക​രി​ച്ചു.
""പു​റ​ത്തു​ള്ള​വ​ർ​ക്കു കി​ട്ടു​ന്ന അ​ത്ര​യും ന​മു​ക്കും കി​ട്ടു​മോ?'' എ​ന്‍റെ സം​ശ​യ​ത്തി​ന് അ​യ​ൽ​വാ​സി ഉ​ത്ത​രം പ​റ​ഞ്ഞി​ല്ല. അ​ദ്ദേ​ഹം മ​രി​ച്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞ​താ​യി എ​നി​ക്കു​റ​പ്പാ​യി.

അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ ശി​ര​സ് ശ്ര​ദ്ധാ​പൂ​ർ​വം എ​ന്‍റെ നേ​രേ തി​രി​ച്ചു​വ​ച്ച് ഞാ​ൻ മ​രി​ച്ച​വ​ർ​ക്കു​വേ​ണ്ടി​യു​ള്ള പ്രാ​ർ​ഥ​ന​ക​ൾ ചൊ​ല്ലി. ഏ​താ​നും മ​ണി​ക്കൂ​റു​ക​ളേ ഞ​ങ്ങ​ൾ ഒ​ന്നി​ച്ചു ചെ​ല​വ​ഴി​ച്ചുള്ളുവെ​ങ്കി​ലും അ​ദ്ദേ​ഹം ഒ​രു വി​ശു​ദ്ധ​നാ​ണെ​ന്ന് എ​നി​ക്കു മ​ന​സി​ലാ​യി​രു​ന്നു.

ഞാ​ൻ ചു​റ്റു​പാ​ടും നോ​ക്കി. എ​ന്‍റെ ക​ട്ടി​ലി​ൽ എ​ന്നോ​ടൊ​പ്പം കി​ട​ക്കു​ന്ന അ​യ​ൽ​വാ​സി മ​രി​ച്ച​താ​യി ആ​രും അ​റി​ഞ്ഞി​ട്ടി​ല്ല. എ​നി​ക്ക് എ​ന്‍റെ ഭ​ക്ഷ​ണം കി​ട്ടി. അ​യ​ൽ​വാ​സി​യു​ടെ ഭ​ക്ഷ​ണ​വും ഞാ​ൻ വാ​ങ്ങി. ര​ണ്ടും ഞാ​ൻ ക​ഴി​ച്ചു.
തു​ട​ർ​ന്നാ​ണു ഞാ​ൻ വി​ളി​ച്ചു​പ​റ​ഞ്ഞ​ത്: ""ഇ​താ ഒ​രാ​ൾ മ​രി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.''

ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ മു​റി​യി​ൽ ജോ​ലി​ചെ​യ്യു​ന്ന ത​ട​വു​കാ​ർ മ​റ്റു ജീ​വ​ന​ക്കാ​രെ വി​ളി​ച്ചു​വ​രു​ത്തി. അ​യാ​ൾ മൃ​ത​ശ​രീ​ര​ത്തെ സ​മീ​പി​ച്ച് അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ വാ​യ തു​റ​ന്നു. എ​ന്നി​ട്ട് വി​ളി​ച്ചു​പ​റ​ഞ്ഞു: ""ര​ണ്ട്.''
പി​ന്നീ​ടാ​ണ് എ​നി​ക്ക​തു മ​ന​സി​ലാ​യ​ത്. അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു ര​ണ്ടു സ്വ​ർ​ണ്ണ​പ്പ​ല്ലു​ക​ൾ ഉ​ണ്ടെ​ന്ന്!
തു​ട​ർ​ന്ന് മൃ​ത​ദേ​ഹ​ത്തി​ൽ​നി​ന്ന് വ​സ്ത്ര​ങ്ങ​ൾ ഊ​രി​മാ​റ്റി, ന​ഗ്ന​മാ​യ ശ​രീ​ര​ത്തെ അ​വ​ർ കു​ളി​മു​റി​യി​ലേ​ക്കു ത​റ​യി​ലൂ​ടെ വ​ലി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു​പോ​യി.

അ​വ​സാ​നം ഒ​രു പു​ത​പ്പു​കൊ​ണ്ടു മൂ​ടി വ​രാ​ന്ത​യി​ൽ മൃ​ത​ശ​രീ​ര​ത്തെ കി​ട​ത്തി. പി​റ്റേ​ന്നു രാ​വി​ലെ​വ​രെ. രാ​വി​ലെ, ത​ലേ​ന്നു മ​രി​ച്ച​വ​രെ​യെ​ല്ലാം ക​യ​റ്റി​യ ഒ​രു വ​ണ്ടി​ വ​രി​ക​യും എ​ല്ലാ​വ​രെ​യും ഒ​ന്നി​ച്ച് വൈ​ദ്യു​ത​ശ്മ​ശാ​ന​ത്തി​ലേ​ക്കു കൊ​ണ്ടു​പോ​വു​ക​യും ചെ​യ്യും.
ഇ​പ്പോ​ൾ എ​നി​ക്കു മാ​ത്ര​മാ​യി ഒ​രു ചാ​ക്കു​കി​ട​ക്ക​യു​ണ്ട്!

ആ​ർ​ക്കെ​ങ്കി​ലും എ​ഴു​ന്നേ​ല്ക്ക​ണ​മെ​ങ്കി​ൽ അ​യാ​ൾ പു​ത​പ്പി​ൽ പൊ​തി​ഞ്ഞ് ശു​ചി​മു​റി​യി​ലേ​ക്ക് ന​ഗ്ന​പാ​ദ​നാ​യി ത​ട്ടി​യും ത​ട​ഞ്ഞും ന​ട​ന്നു​പോ​ക​ണം.എ​ഴു​ന്നേ​റ്റു​നി​ൽ​ക്കാ​ൻ ന​ല്ല ബു​ദ്ധി​മു​ട്ടു​തോ​ന്നി എ​നി​ക്ക്. എ​ന്‍റെ ശാ​രീ​രി​ക​ക്ഷ​മ​ത എ​ത്ര കു​റ​ഞ്ഞു​പോ​യി​രി​ക്കു​ന്നു!

ന​ട​ക്കു​ന്പോ​ൾ ഓ​രോ കി​ട​ക്ക​യി​ലും തൂ​ക്കി​യി​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്ന ചാ​ർ​ട്ടു​ക​ൾ ഞാ​ൻ ക​ണ്ടു. രോ​ഗി​ക​ളു​ടെ പേ​ര്, ന​ന്പ​ർ, ബാ​ര​ക്ക്, രോ​ഗ​വി​വ​ര​ങ്ങ​ൾ (ഈ ​വാ​ർ​ഡി​ൽ എ​ല്ലാ​വ​ർ​ക്കും ""പൊ​തു​വി​ലു​ള്ള ക്ഷീ​ണ''​മാ​ണ് രോ​ഗം) എ​ന്നി​വ​യെ​ല്ലാം രേ​ഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​ട്ടു​ണ്ട്. ഏ​റ്റ​വും താ​ഴെ ശ​രീ​രോ​ഷ്മാ​വും നാ​ഡി​മി​ടി​പ്പും രേ​ഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​ത് എ​നി​ക്കു വി​ശ്വ​സി​ക്കു​വാ​നേ ക​ഴി​ഞ്ഞി​ല്ല. അ​താ​യ​ത് ഞ​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് കൃ​ത്യ​മാ​യ ചി​കി​ത്സ കി​ട്ടു​ന്നു​ണ്ടെ​ന്ന്!!

""നി​ങ്ങ​ൾ മു​ക​ളി​ല​ത്തെ ഒ​രു കി​ട​ക്ക​യി​ലേ​ക്കു പോ​ക​ണം,'' ഞാ​ൻ തി​രി​ച്ചു​വ​ന്ന​പ്പോ​ൾ ഒ​രു ജീ​വ​ന​ക്കാ​ര​ൻ എ​ന്നോ​ടു പ​റ​ഞ്ഞു. ""നി​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് മു​ക​ളി​ലേ​ക്കു ക​യ​റാ​ൻ ന​ല്ല ആ​രോ​ഗ്യ​മു​ണ്ട്. തീ​രെ വ​യ്യാ​താ​കു​ന്പോ​ൾ ന​ടു​വി​ലു​ള്ള കി​ട​ക്ക​യി​ലേ​ക്കും പി​ന്നെ ഏ​റ്റ​വും താ​ഴ​ത്തെ​തി​ലേ​ക്കും വ​രാം.''
ഈ ​വി​ശ​ദീ​ക​ര​ണം ന​ല്ല അ​ർ​ഥ​ത്തി​ൽ​ത​ന്നെ ഞാ​നെ​ടു​ത്തു. പ​ക്ഷേ ഒ​ട്ടും ആ​ശ്വാ​സ​പ്ര​ദ​മ​ല്ല കി​ട​ക്ക​ മാ​റു​ന്ന​ത്. എ​നി​ക്കു​വേ​ണ്ടി ഒ​രാ​ൾ മു​ക​ളി​ൽ​നി​ന്നു താ​ഴേ​ക്കും മ​റ്റൊ​രാ​ൾ അ​വി​ടെ​നി​ന്ന് ഏ​റ്റ​വും താ​ഴ​ത്തെ​തി​ലേ​ക്കും മാ​റി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞു.

ഞാ​ൻ മു​ക​ളി​ലേ​ക്കു ക​യ​റി. അ​തി​ന് എ​ന്‍റെ ശ​ക്തി​യു​ടെ അ​വ​സാ​ന​ത്തെ അ​ണു​വും ഉ​പ​യോ​ഗി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​ന്നു. എ​ന്‍റെ പു​തി​യ കി​ട​ക്ക​യു​ടെ ഉ​ട​മ​സ്ഥാ​വ​കാ​ശം എ​നി​ക്കു കി​ട്ടി. എ​ന്‍റെ ഒ​പ്പം ക​ട്ടി​ലി​ൽ ഉ​ള്ള​ത് ഒ​രു വി​ചി​ത്ര​മ​നു​ഷ്യ​നാ​യി​രു​ന്നു. ഒ​ട്ടും സ​ന്തോ​ഷ​ക​ര​മാ​വു​ക​യി​ല്ല അ​യാ​ളു​ടെ കൂ​ടെ​യു​ള്ള സ​ഹ​വാ​സം.

ഞാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞ പ്ര​ഭാ​ത​വ​ന്ദ​ന​ത്തി​ന് അ​യാ​ൾ മ​റു​പ​ടി പ​റ​ഞ്ഞി​ല്ല.
അ​യാ​ളു​ടെ പു​ത​പ്പ് അ​ല്പ​മൊ​ന്നു നീ​ങ്ങി​യ​പ്പോ​ൾ അ​സ​ഹ്യ​മാ​യ ദു​ർ​ഗ​ന്ധം​കൊ​ണ്ട് എ​നി​ക്കു മൂ​ക്കു​പൊ​ത്താ​ൻ തോ​ന്നി. അ​തേ സ​മ​യം അ​യാ​ളു​ടെ പു​ത​പ്പി​ൽ ര​ക്ത​വും ച​ല​വും പ​റ്റി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തും ഞാ​ൻ ക​ണ്ടു. അ​യാ​ളു​ടെ കാ​ലു​ക​ൾ നി​റ​യെ വ്ര​ണ​ങ്ങ​ളാ​ണ്!

അ​യാ​ളു​ടെ കാ​ലു​ക​ളി​ൽ പ​ഴു​പ്പു നി​റ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന ""എ​ഡേ​മ''​ക​ളാ​ണ് എ​ന്നു ചെ​ക്കോ​സ്ലോ​വാ​ക്യ​ക്കാ​ര​നാ​യ ഒ​രു ഡോ​ക്ട​ർ പി​ന്നീ​ട് എ​ന്നോ​ടു പ​റ​ഞ്ഞു. ""‍ശ​രീ​ര​ഭാ​ഗ​ങ്ങ​ളി​ൽ വെ​ള്ളം കി​ട്ടി​ക്കി​ട​ന്ന് പ​ഴു​പ്പാ​യി മാ​റു​ന്ന​താ​ണ് എ​ഡേ​മ. ഭ​ക്ഷ​ണം ക​ഴി​ക്കാ​ത്ത​തു​മൂ​ല​വും ഇ​ങ്ങ​നെ സം​ഭ​വി​ക്കാം. കെ​ട്ടി​ക്കി​ട​ക്കു​ന്ന വെ​ള്ളം ഹൃ​ദ​യ​ത്തി​ലെ​ത്തി​യാ​ൽ മ​ര​ണം സം​ഭ​വി​ക്കാം. ചി​ല​രി​ൽ അ​തു വ്ര​ണ​ങ്ങ​ളാ​യി മാ​റും. അ​വ​ർ ക്ര​മേ​ണ മ​ര​ണ​ത്തി​ലേ​ക്കു ന​ട​ന്ന​ടു​ക്കും.''

വൈ​കു​ന്നേ​രം എ​ന്‍റെ അ​യ​ൽ​വാ​സി​യെ ബാ​ൻ​ഡേ​ജ് ചെ​യ്തു സ​ഹാ​യി​ക്കാ​ൻ എ​നി​ക്ക് അ​വ​സ​രം കി​ട്ടി.""മി​നി​യാ​ന്നാ​ണ് ഇ​തി​നു മു​ന്പ് മു​റി​വ് ഡ്ര​സ് ചെ​യ്ത​ത്. ഇ​നി പഞ്ഞി​യോ ബാ​ൻ​ഡേ​ജോ ഒ​ന്നു​മി​ല്ല.'' അ​യാ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞു.

അ​യാ​ൾ എ​നി​ക്ക് ഒ​രു ചു​രു​ൾ ടോ​യ്‌​ല​റ്റ് പേ​പ്പ​ർ ത​ന്നു. കാ​ന്‍റീ​നി​ൽ​നി​ന്നു കി​ട്ടി​യ ആ ​പേ​പ്പ​ർ കൊണ്ട് ഞാ​ൻ അ​യാ​ളു​ടെ ര​ണ്ടു കാ​ലു​ക​ളും പൊ​തി​ഞ്ഞു​കെ​ട്ടി.
ബോ​ധം​കെ​ട്ടു വീ​ഴാ​തി​രി​ക്കാ​ൻ എ​നി​ക്ക് എ​ന്‍റെ സ​ർ​വ​ശ​ക്തി​യും പ്ര​യോ​ഗി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​ന്നു.
ഞാ​ൻ ആ​ശു​പ​ത്രി​യി​ലെ​ത്തി ര​ണ്ടു ദി​വ​സം ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ ബാ​റ്റി എ​ഷ് വ​ന്നു.
ഞ​ങ്ങ​ൾ കൈ​പി​ടി​ച്ചു കു​ലു​ക്കി​യ​പ്പോ​ൾ അ​ദ്ദേ​ഹം പ​റ​ഞ്ഞു: ""എ​ന്‍റെ കാ​ര്യം നി​ന്‍റെ​യ​ത്ര എ​ളു​പ്പ​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. ആ​ദ്യം അ​വ​രെ​ന്നെ ന​ന്നാ​യി അ​ടി​ച്ചു. നാ​ളെ ബ്രാ​ഹ്‌​മോ​ണ്ട് വ​രും. പി​ന്നെ വാ​ന്പാ​ക്ക്.''


""നി​ന​ക്കു​ത​ന്നെ ഒ​രു കി​ട​ക്ക കി​ട്ടു​ക​യി​ല്ല. ആ​രെ​ങ്കി​ലു​മാ​യി പ​ങ്കി​ടേ​ണ്ടി​വ​രും. '' ഞാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു.
ആ​ദ്യം​ത​ന്നെ ന​ടു​വി​ല​ത്തെ ഒ​രു കി​ട​ക്ക കി​ട്ടി​യ​പ്പോ​ൾ ബാ​റ്റി എ​ഷി​ന് അ​ന്പ​ര​പ്പു തോ​ന്നാ​തി​രു​ന്നി​ല്ല.

ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ പ്ലാ​ൻ അ​നു​സ​രി​ച്ച് പി​റ്റേ​ന്ന് ബ്ര​ഹ്‌​മോ​ണ്ട് വ​ന്നു. അ​ച്ച​ന് ഒ​ന്നാം ന​ന്പ​ർ മു​റി​യി​ലാ​ണ് കി​ട​ക്ക കി​ട്ടി​യ​ത്. വാ​ന്പാ​ക്കി​നാ​ക​ട്ടെ മൂ​ന്നാം ന​ന്പ​ർ മു​റി​യി​ലും.

ഫാ. ​ജീ​ൻ ബെ​ർ​നാ​ർ​ഡ്